سفرنامه برزیل

بسیار سفر باید کرد تا پخته شود خامی… سفر کردن برای من بخش بزرگی از زندگیم شده. دیدن مردمی از یک فرهنگ دیگه .. جاذبه های هر شهر … پرواز های طولانی .. غذاهای جدید… آداب و رسوم مردم در هر منطقه بنظرم خیلی شگفت انگیزه…. همین اول بگم که این اولین تجربه نوشتن سفرنامه من هست… ببخشید اگر خیلی خوب نیست. خب بریم سراغ سفرنامه من به همراه یه جمع عالی دوستانه به مقصد اولمون  کشور  برزیل و بعد به کشور پرو( در سفرنامه ای جدا درباره آن مینویسم).

این سفر خیلی ناباورانه ، عجله ای ، سریع و فوری اوکی شد. اون هم به کمک دوست عزیزم که خیلی بهش مدیونم.

من دقیقا 6 اسفند بود که تصمیم نهایی واسه رفتن به این سفر شگفت انگیز رو گرفتم و از فردا به صورت خیلی فشرده شروع کردم به جمع کردن مدارکم و ارسال به کارگزاری سفارت برزیل در تهران (مدارک شامل: پاسپورت اعتبار دار، کپی و ترجمه از صفحات شناسنامه، تهیه نامه تمکن مالی ، پرینت 3 ماه آخر گردش حساب ، نامه اشتغال به کار بصورت ترجمه شده، پرینت سوابق بیمه، ضمانت نامه بانکی و….)

پرواز ما 28 اسفند، دقیقا آخرین روز سال به وقت 18:40 از تهران به دبی با ایرلاین امارات بود. من تصمیم گرفتم برای رسیدن به تهران از قطار استفاده کنم واسه همین 27 اسفند شب که آخرین روز جمعه سال بود از خانواده خداحافظی کردم و به سمت ایستگاه راه آهن رفتم . فردا صبح ساعت 9 رسیدم تهران. بلافاصله بعد از سپردن کوله هامون به امانت داری راه آهن تهران خودمون رو رسوندیم به محله فردوسی برای خرید و فروش دلار به قیمت آن زمان . ما بخاطر سنگینی سفر و نبردن بار اضافه، همه بچه ها تصمیم گرفتیم که با کوله و کاملا سبک سفر کنیم. من خودم یک کوله 45 لیتری با یک کوله  15 لیتری برداشتم. فوق سبک!!!  

بعد از خرید و فروش دلار ها و خوردن ناهار در رستوران آذری ها، حرکت کردیم به سمت فرودگاه امام خمینی… فرودگاه خیلی شلوغ بود . خب طبیعی هم بود! چون فردا روز اول عید بود.هواپیما رأس ساعت پرید و 2 ساعت بعد به وقت محلی دبی رسیدیم به فرودگاه بزرگ و جذاب دبی… بعد از دوندگی لیدر عزیزمون توانستیم یک شب اقامت رایگان به همراه صبحانه با ترانسفر فرودگاهی بگیریم. چرا؟؟؟ چون پرواز ما برای فردا صبح ساعت 9 بود و چیزی حدود 11 ساعت استاپ در فرودگاه داشتیم که چی بهتر از هتل و یک استراحت کامل.

روز موعود رسید . صبح بعد از صرف صبحانه مفصل در هتل، راه افتادیم به سمت فرودگاه بزرگ دبی البته بدون وسیله و بار و در ادامه آماده شدیم برای یک پرواز بسیار طولانی به سمت سائوپائولو.

از مسیر نگم که من خودم تجربه اولم بود برای یک مسیر طولانی … هرچند طولانی ترین مسیری که رفته بودم از قطر به پوکت و بالعکس، حدود 8 ساعت پرواز بود… ما بالاخره بعد از 15 ساعت و 20 دقیقه رسیدیم به شهر زیبا و بارونی سائوپائولو.

بعد از گمرک و گرفتن کوله هامون که خیلی سریع اتفاق افتاد به فکر خریدن سیم کارت و چِنج کردن دلار به رئال برزیل در فرودگاه افتادیم. هر جا گشتیم ما نتونستیم باجه سیم کارت فروشی پیدا کنیم. خیلی عجیب تر که کسی انگلیسی بلد نبود!!!! همه پرتغالی صحبت میکردند که این کار رو خیلی سخت کرده بود. به سختی و با کمک گوگل ترنسلیت تونستیم یه باجه رو پیدا کنیم که به قیمت خیلی بالا سیم کارت بین المللی میفروخت و ما بی خیال شدیم و سعی کردیم با سیم کارت های ایرانی و اینترنت فرودگاه با نرم افزار اوبر – تاکسی آنلاین (بسختی) ماشین بگیریم. 

راننده رسید و ما رو رسوند به آپارتمانی که از قبل از سایت Airbnb اجاره کرده بودیم ولی نگو که محله ی مد نظر ما با این اسم در 2 جای شهر وجود داشت و نرم افزار اوبر اشتباهی نقشه یابی کرده بود! به هزار بدبختی با کمک یه پسر جوون برزیلی و اینترنت همراهش ، ایما و اشاره های ما و گوگل ترنسلیت دوباره تاکسی گرفتیم به سمت محل اصلی اقامت مون که در نهایت ساعت حدود 10 شب رسیدیم .

در روز دوم سفر بعد از خوردن صبحانه و آماده شدن، پیاده به سمت مترو رفتیم …در ایستگاه نزدیک خیابان معروف پالیستا از مترو پیاده شدیم و رفتیم به سمت ساختمان کارگزاری سفارت پرو که وقت مصاحبه بگیریم (چون در این سفر دو مقصد داریم و میخوایم به کشور پرو هم بریم). حدود 2 3 ساعت منتظر شدیم دم در ساختمون ، در انتها برای فردا وقت حضوری به ما دادند … (دیدند ما خیلی مصرتر از این حرفها هستیم!!) بعد رفتیم برای ناهار و استراحت در محل اقامت مون تا شب و خواب.

در روز سوم سفر بعد از آماده شدن و خوردن صبحانه ، دوباره رفتیم به سمت ساختمان کارگزاری سفارت که این دفعه موفق به مصاحبه حضوری شدیم. آفیسر بسیار جوان سفارت، مسلط به انگلیسی ، با ما مصاحبه کرد و در انتها گفت کمتر از یک هفته ویزاهای ما آماده خواهد شد. عصر تصمیم گرفتیم بریم برای جاهای دیدنی شهر سائوپائولو مثل : پارک ایبیراپوئرا- کوچه بتمن و شهرگردی.

من خیلی از تورهای برزیل و پرو رو دیدم که مستقیم اول میرن به شهر ریو برای گرفتن وقت مصاحبه و دریافت ویزای پرو . بنظرم سائوپائولو این شهر شلوغ و مدرن، بیشتر برای انجام کارهای اداری خوبه ولی دیدنش ارزش داره …  اینم بگم شهر بشدت ناامن هست اینو محسوس در رفتار آدم ها توی متروها، تکنولوژی های بکار رفته برای حفاظت خونه هاشون میشه فهمید و دید.

روز چهارم سفر، چهارشنبه صبح، به صورت زمینی با اتوبوس vip شرکت فلکس باس (flixbus)  راهی شهر زیبای ساحلی ریو دو ژانیرو شدیم. حدود 6 ساعت راه بود و مسیر فوق العاده قشنگی داشت. ما حدود 4 بعدازظهر رسیدیم و با تاکسی اوبر مستقیم رفتیم به سمت هتل در دل شهر… هوا گرم و شرجی بودنش کاملا حس میشد. ریو شهر ساحلی، بشدت توریستی با نایت لایف زنده، مردمانی شاد در عین حال بشدت فقیر و کارتن خواب شما در سطح شهر میبینی که یه چیز عادی هست. ولی واسه ما نبود!!! ما تا شنبه 6 فرودین ریو بودیم و هرچی بگم از قشنگی این شهر کم گفتم.

جاهای دیدنی ریو:

کوه کله قندی Sugarloaf Mountain ( با تله کابین رفت و برگشت میرید ، حتما هم سعی کنید تایم غروب برید و بلیط هم برای 2 تا ایستگاه داره)، مجسمه مسیح  Christ the Redeemer (ما خودمون بلیط گرفتیم و نصف روز حداقل زمان لازم داره، سعی کنید صبح زود برید چون بالا آفتاب و گرمه) – کلیسای معروف و بزرگ شهر Catedral Metropolitana de São Sebastião do Rio de Janeiro- کتابخونه قدیمی شهر (یاد سریال های هری پاتر میافتی!) – پله های سلارون Escadaria Selarón (صبح زود برید چون هم شلوغ میشه هم بشدت گرم هست) – شب های زنده در ساحل معروف کوپاکابانا  Copacabana – کلیسای شهر و تور کامل یک روزه به جزیره Ilha Grande  بصورت فول برد همراه با تفریحات آبی ( اسنورکلینگ – موزیک و رقص محلی روی کشتی – توقف در چند ساحل با منظره های فوق العاده – شنا در اقیانوس )

ما بعد از تور یک روزه مون، آخر شب با اتوبوس vip شرکت فلیکسی باس برگشتیم به شهر سائوپائولو برای رفتن به شهر بعدی مانائوس و دیدن آمازون جذاب ( توی پرانتز بگم که همین مسیر سائوپائولو به ریو رو با پرواز هم میشه رفت و برگشت، ولی ما نتونستیم پرواز مناسب پیدا کنیم). پرواز 3 ساعته با هواپیمایی لاتام LATAM به سمت مانائوس ، پرواز راحتی بود ولی هیچ پذیرایی نداشت . ما رسیدیم به شهر مانائوس که نزدیک ترین شهر به جنگل های آمازون هست و مستقیم رفتیم محل اقامت مون. یک هتل 5 ستاره به نام Tropical . بیشتر هموطن های ایرانی مون که با تور اومده بودند رو دیدیم! و شب اول به استراحت، شام و گشت زنی اطراف هتل و رودخونه گذشت.

پارک کنار هتل که چند تا دکه بستنی فروشی خوشمزه داشت، ما هم سربع رفتیم امتحان کردیم…جاتون خالی

ما برای تور چند روزه در آمازون خیلی سرچ کردیم ولی قیمتها بسیار بالا بودند … فردا بعد صبحانه با کمک رسپشن هتل تونستیم یک تور دو روزه فول برد با قیمت مناسب تر پیدا کنیم. سه تا مرد جوان و آموزش دیده با تجهیزات عالی با قایق موتوری اومدن دنبال ما دم اسکله هتل . یادمه تایم حرکت بارون میومد و یکم خودم نگران بودم ولی اونجا یه چیز طبیعی هست … حرکت روی رودخونه آمازون که مثل دریا  وسیع بود با نم تند بارون حال عجیبی داشت.. استاپ اول ما دیدن دلفین های صورتی از نزدیک و ماهی های غول اسا  بود – یه اکو سیستم کاملا طبیعی .. بعدش دیدن بزرگ ترین جزیره اون منطقه که مدرسه و دانش اموز داشت و همچنین برق!

خیلی جالب بودند … هایکینگ در دل جنگل – مراحل آموزش آتش درست کردن با سنگ – توضیحات تور لیدر مهریون به اسم جف در مورد پوشش های گیاهی ، حیوانات ، درخت ها و ردیابی در جنگل … – خوردن شام لذیذ مرغ و ماهی آتیشی در دل جنگل و برگشت با قایق چوبی به کلبه جنگلی مون و در مسیر تمساح از نزدیک دیدیم- نواختن گیتار و خوندن موسیقی اسپانیایی جف عزیز –  آخر شب رفتن برای شکار ماهی های خواب در حاشیه رودخانه .. و در انتها خواب روی نانو که تجربه ای عالی رو برامون رقم زد.

صبح روز بعد پس از بارون های شدید و خوردن صبحونه، راهی جزیره برای دیدن قبایل سرخ پوستی شدیم (توی پرانتز بگم بخاطر بارون برنامه هایکینگ صبح متاسفانه کنسل شد). مردم قبیله مهربان بودند، ما باهاشون کلی عکس یادگاری گرفتیم. و در آخر برگشتیم  هتل برای استراحت . ناهار رو تصمیم گرفتیم در یک رستوران خوب مشرف به شهر ( به پیشنهاد جف عزیز ) بخوریم و بعد از ناهار پیاده کنان به دعوت جف رفتیم خونه شون . خونه های بامزه که زمین تا آسمون با خونه های ایران فرق داره!! بعد از گپ و گفتگو همراه با جف و همسرش رفتیم به سمت کلیسای شهر برای دیدن تمرین گروه کرخوانی که خیلی تجربه عالی بود.

یک نکته خیلی مهم در مورد آمازون و حیات وحش: حتما اسپری دفع حشرات (پشه و…) همراه خودتون داشته باشید. ما واکسن نزدیم ولی واکسن تب زرد و مالاریا حتما پیشنهاد میشه. میتونید با دکتر قبل سفر این موضوع رو مطرح کنید. مخصوصا کسایی که بدن شان به نیش حشرات حساس تر هست بیشتر در معرض خطر هستند. ما فردا ظهر با پرواز برگشت مجددا رسیدیم به شهر سائوپائولو و رفتیم برای گرفتن ویزاهای پرو. این دفعه ما هتل رو در نزدیکی خیابون پالیستا گرفتیم که راحت تر باشیم برای دسترسی به ساختمان سفارت و موفق شدیم که ویزاها رو بگیریم و خیلی خوشحال ، خندان به شهر گردی ادامه دادیم. (یک پارک خیلی بامزه و سرسبز داخل همون خیابون هست که حس و حال خوبی داره. اسمش رو دقت نکردم)

فردا صبح بعد از صبحونه و جمع کردن کوله هامون دوباره راهی ترمینال شدیم. این دفعه برای رفتن به شهر  ایگواساو  و دیدن طولانی ترین آبشار دنیا. مسیر حدود 16 ساعت راه داشت که کم هم نبود! تا رسیدیم (توی پرانتز بگم که با پرواز هم میشه رفت). یادمه صبح زود ما رسیدیم ترمینال و هوا خیلی سرد بود. بلیط برگشت مون رو از همونجا داخل ترمینال گرفتیم و سوار تاکسی شدیم رفتیم به سمت هتل. بعد از صبحونه و گذاشتن کوله ها و وسایل داخل luggage room ، پیاده با اتوبوس شهری رفتیم به سمت آبشار که خیلی راحت و بی دردسر رسیدیم ( قبلش لازم بود که پول چینج کنیم) … آبشارهای ایگوواسا طولانی ترین ابشار بزرگ دنیاس که شامل 275 ابشاره و فوق العاده زیبا و اعجاب انگیزه.

برای خرید بلیط ورودی حتما باید با مستر کارت روی دستگاه بلیط بگیرید که ما تور لیدر عزیزمون کارت داشت و به راحتی بلیط ها رو خریدیم. تا عصر به دیدن آبشارها گذشت. تعداد توریست خیلی زیاد و همه چی حرفه ای طراحی شده بود. دوباره با اتوبوس از همونجا خیلی راحت برگشتیم به شهر و رسیدیم هتل برای استراحت . در آخرشب به اصرار بچه ها برای شام زدیم بیرون. شهر خیلی خیلی ساکت و خلوت بود و ما در یک خیابونی که پر از رستوران بود در نزدیکی هتل، شام خوردیم.

ما فردا صبح بعد از خوردن صبحونه تصمیم گرفتیم پیاده بریم برای دیدن شهر. روی نقشه یک مسجد خیلی بزرگ پیدا کردیم که برای ما توی اون منظقه خیلی جالب بود و رفتیم از نزدیک دیدیم.

نکته: ایگواسوا یک شهر مرزی است که با آرژانتین و پاراگوئه همسایه هست. ( خیلی راحت مردم تردد میکنن .. ما خیلی مشتاق بودیم بریم آرژانتین ولی همانطور که میدونید مشکل ویزا برای ایرانی ها وجود داره!!!) ما ظهر ساعت 2 بلیط برگشت داشتیم با اتوبوس به سائوپائولو که دوباره 16 ساعت توی راه برگشت بودیم و صبح خیلی زود رسیدیم ترمینال . با مترو مخصوص خط فرودگاه خیلی راحت و سریع رسیدیم فرودگاه و کمی با خوردن قهوه های استارباکس خستگی به در کردیم!

و اینجا سفرنامه برزیل تموم میشه. چون مقصد بعدیمون کشور پرو بود در سفرنامه بعدی  درباره سفر به پرومینویسم.

امیدوارم این سفرنامه مفید بوده باشه و حتما به این کشور زیبا سفر کنید.

ارادتمند: ایرج