سفرنامه ی مکزیک

توی سفرم به آمریکای مرکزی مکزیک کشوری بود که همش لحظه شماری میکردم بهش برسم. با وجود اینکه شنیده بودم مکزیک و مردمش خیلی دوست داشتنی هستند اما از این هم فراتر رفت و یک تجربه عالی توی این کشور آمریکای لاتین داشتم. سفر به دو بخش تقسیم شد، ابتدا با ورود از بلیز، شرق مکزیک، سواحل رویاییش، سنوته ها و بقایای تمدن مایا رو دیدم. بعد از شرق، سفری به کوبا داشتم و از اونجا به مرکز مکزیک پرواز کردم. در بخش دوم سفر جاهایی رو دیدم که کمتر توریستی بود و تونستم بیشتر زندگی مردم عادی رو نظاره گر باشم. اگر میخواستم سفرنامه مکزیک رو مفصل بنویسم چندین برابر این میشد و علاوه بر وقتگیر بودن نوشتنش ممکن بود برای شما هم خسته کننده بشه. سعی کردم علاوه بر اشاره به اتفاقات روزانه، هر گونه اطلاعاتی رو که برای مسافران ایرانی این کشور مفید باشه بنویسم.

سفر مکزیک در ادامه سفر آمریکای مرکزی و کارائیب و پس از دیدن کشورهای هائیتی، جمهوری دومینیکن، کاستاریکا، پاناما، نیکاراگوئه، هندوراس، السالوادور، گواتمالا و بلیز بود.

ویزای مکزیک

کشور مکزیک توی تهران سفارت داره و با کمی سختگیری به ایرانی ها ویزای توریستی میده. اول باید یک ایمیل به آدرس consularesirn@sre.gob.mx شامل مشخصات خودتون ارسال کنید و درخواست وقت مصاحبه کنید. توی ایمیل ذکر کنید که همه مدارک رو دارید. مدارکی که روز مصاحبه باید تحویل بدید شامل موارد زیر میشه:

• فرم ویزا که میتونید از اینجا دریافت کنید.
• پاسپورت با حداقل ۶ ماه اعتبار بعد از تاریخ ورود به همراه کپی از همه صفحات و پاسپورت های قبلی و کپی اون ها
• یک عکس رنگی با زمینه سفید
• شناسنامه
• گواهی اشتغال به کار و سه فیش آخر حقوقی
• گواهی تمکن مالی و گردش ۶ ماهه آخر حساب بانکی
• رزرو هتل و رزرو بلیط رفت و برگشت به مکزیک
• سند ملکی در صورت موجود بودن.
• ۳۶ دلار هزینه ویزا

کلیه مدارک فارسی باید به انگلیسی یا اسپانیایی توسط دارالترجمه رسمی ترجمه شوند و نیازی به مهر دادگستری و وزارت امور خارجه نیست. از همه مدارک هم یک کپی تهیه شود. توی وبسایت سفارت نوشته که با هیچ آژانسی کار نمی کنند، بنابراین دادن پول اضافی به آژانس اصلا منطقی نیست.

با اینستاگرام در سفرها همراه من باشید. @safarnevesht

دارندگان پاسپورت ایرانی که ویزای معتبر یکی از کشورهای امریکا، کانادا، ژاپن، انگلستان و یا ویزای شینگن داشته باشند میتونند بدون ویزا و به مدت ۱۸۰ روز به مکزیک سفر کنند. من هم از این قانون استفاده کردم. جایی اشاره نشده که این ویزا استفاده شده باشه یا نه ولی توصیه من اینه که قبل از ورود به مکزیک یکبار از ویزاهایی که بالا اشاره شد استفاده کنید.

آدرس سفارت مکزیک در تهران خیابان نلسون ماندلا (جردن)، خیابان گلفام شماره ۱۲ و تلفن سفارت ۰۲۱۲۲۰۵۷۵۸۶ هست. برای دیدن وبسایت سفارت مکزیک در تهران هم اینجا کلیک کنید.

اطلاعات کلی و مسیر سفر من در مکزیک

کشور مکزیک با حدود ۲ میلیون کیلومتر مربع از ایران بزرگتره و بعضی از تقسیم بندی ها اون رو جزو آمریکای شمالی و بعضی دیگه جزو آمریکای مرکزی قرارش دادند. بدلیل وسعت زیادش تنوع اقلیمی زیادی داره و همه جور آب و هوا و طبیعتی میشه در مکزیک پیدا کرد. مکزیک با ۱۲۷ میلیون جمعیت تنوع قومی زیادی هم داره و غذاهای مناطق مختلفش با هم متفاوته و اون رو جزو مقاصد محبوب شکمگردها قرار داده.

این سرزمین مهد تمدن های زیادی از جمله مایاها Maya و آزتک ها Aztec ها بوده که بعد از رسیدن اسپانیایی ها به اینجا تقریبا همشون منقرض شدند ولی آثارشون که بیشتر به صورت هرم و زیگورات هست جاهای مختلف مکزیک باقی مونده. حدود ۲۰۰ سال پیش مکزیک از اسپانیا استقلال پیدا کرد ولی بعدها قسمت های بزرگیش توسط کشور امریکا اشغال شد و برای همیشه به امریکا ضمیمه شد. نمیشه فصل خاصی برای سفر به این کشور پیشنهاد کرد چون همه سال همه جور آب و هوایی داره ولی در کل پاییز و بهار فصل های بهتری هست. فستیوال و جشنواره های متعددی در طول سال در مکزیک برگزار میشه که در عین جذاب بودن، با جمعیت زیادی از توریست های داخلی و خارجی هم مواجه میشید. زبان اصلی مردم مکزیک اسپانیایی هست و در شهرهای کوچک و غیر توریستی پیدا کردن کسی که انگلیسی صحبت کنه خیلی سخته.

در طول سفر دو هفته ای به مکزیک قسمت هایی از شرق مکزیک و ایالت یوکاتان Yucatan شامل شهرهای تولوم، وایادولید، مریدا، هومون، کنکون، جزیره زنان و سپس مرکز مکزیک و شهرهای مکزیکوسیتی، پوئبلا و گواناخواتو رو دیدم که در نقشه زیر مشخص شده:

روز اول؛ ورود از مرز دریایی چتومال

نزدیک ظهر بود که قایق از مرز آبی بلیز و مکزیک عبور کرد و در شهر بندری چتومال Chetumal کشور مکزیک Mexico پهلو گرفت. عملیات کنترل مسافرهای قایق کمی کند ولی نسبتا منظم انجام شد. برای ورود به این کشور از مرز زمینی یا دریایی باید مبلغ ۵۰۰ پزوی مکزیک یا ۳۵ دلار امریکا بصورت نقد و بعنوان عوارض ورود پرداخت کرد. پلیس مرزی مکزیک پاسپورتم رو کنترل کرد و با دیدن ویزاهای شینگن و کانادا که هر کدومش به تنهایی برای ورود به مکزیک کافی بود، مهر ورود به مکزیک با مدت اقامت ۱۸۰ روز رو توی پاسپورتم زد.

بلواری به طول ۲۰۰ متر اسکله و ساختمان مرزبانی رو به شهر چتومال وصل می کرد. بلواری با عرض زیاد، درختکاری و گلکاری زیبا در وسطش و وای فای مجانی! از اینکه بعد از هفته ها به کشوری اومده بودم که امکانات زیادی داشت اینقدر خوشحال بودم که همه طول بلوار رو رقصیدم. حسی شبیه وقتی از ونزوئلای ناامن وارد برزیل شده بودم رو داشتم و مکزیک حداقل در این نگاه اول خیلی شبیه برزیل بود.

پیاده توی شهر راه افتادم و بعد از دو سه تا تلاش نهایتا یک خودپرداز پیدا کردم که ویزا کارت من رو قبول کرد و ۶۰۰۰ پزو پول ازش گرفتم. واحد پول مکزیک پزو با علامت اختصاری MXN هست و هر دلار آمریکا در زمان سفر ۱۸.۸ پزوی مکزیک میشد.

پولدار شده بودم و میتونستم تاکسی بگیرم. با زبون اشاره و کمی چونه زدن یک تاکسی به قیمت ۲۰ پزو گرفتم تا من رو به ترمینال اتوبوسرانی ببره. اونجا یک بلیط اتوبوس به شهر تولوم Tulum به قیمت ۱۹۸ پزو خریدم. تا ساعت ۱۴ که حرکت اتوبوس بود یک ساعتی وقت داشتم و توی بازاری که نزدیک ترمینال بود گشت زدم و ناهار یک دیس برنج و مرغ و پاستا و نوشابه به قیمت ۴۹ پزو خوردم.

اتوبوس قدیمی که همه مسافرهاش بجز من اهل مکزیک بودند، بعد از ۴ ساعت حرکت به سمت شمال به شهر تولوم در فاصله ۲۵۰ کیلومتری رسید. حمل و نقل در مکزیک گرونه و برای مسیر های خیلی طولانی احتمالا بشه پرواز با قیمت ارزونتر پیدا کرد. اتوبوس ها هم کلاس های مختلفی دارند. کلاس های ارزون توقف زیادی دارند و ممکنه شما صندلی هم نداشته باشید و مجبور باشید مسیر طولانی رو توی اتوبوس بایستید یا کف اتوبوس بشینید.

هاستلی که انتخاب کرده بودم کاسا جکوس Casa Geckos Hostal Tulum بود. قیمت یک تخت در اتاق ۶ تخته ۲۳۸ پزو به همراه صبحانه بود. با اینکه دو تا سگ جیغ جیغو داشتند و اذیت بکن بودند ولی بدلیل صاحب دوست داشتنی هاستل که فرد دنیا دیده ای هم بود، اقامت خوبی داشتم.

شب گشتی توی شهر تولوم که به نظر خیلی توریستی میومد زدم. بعد از مدت ها شهری میدیدم که اینقدر شبش روشنه و چراغ داره و احساس اومدن به تمدن داشتم. شام تاکو که غذای معروف مکزیکی هست رو برای اولین بار در این کشور خوردم. تاکو یک نان گرد کوچکه که روش هرچیزی میتوان قرار داد! شاید به تعداد مکزیکی ها انواع تاکوهای مختلف وجود داشته باشه. تاکو رو با دست می خورند. قیمت یک تاکو از ۵ تا ۱۵ پزو هست. یک سیم کارت اپراتور تِل سِل Telcel هم به قیمت ۱۰۰ پزو خریدم و ۵۰ پزو برای ۱۰۰ مگابایت اینترنت یک هفته ای پرداخت کردم.

بعددوسه روزدرمکزیک موندم وسفرکردم به مسکوباهواپیمابعدامدم به ایران که خیلی خوش گذشت اگرشماهم قست سفرکنیدوجاذبه های گردشگری دنیاراببینیدمکزیک یکی ازجذاب ترین وگردشگریترین کشوردنیاست تما به انجاسفرکنید.

اگرمیخواهیدبه کشورهاباتوریاباشرایط بفهمید وسفرکنیدسایت بنیامین مارکو یاپیج اینیستاگرام بنیامین مارکورافالویامایت کنید.وپیج علی مارکوراهم فالووحمایت کنیدمرسیی.