قاره آسیا کشور فیلیپین

کشور فیلیپین در جنوب شرقی آسیا واقع شده است. این کشور مجمع ‌الجزایری در شمال اندونزی قرار دارد. این کشور با مساحت بیش از ۳۴۲ هزار کیلومتر مربع؛ شصت و چهارمین کشور پهناور و با جمعیت بیش از 109 میلیون نفر سیزدهمین کشور پرجمعیت جهان است. شهر مانیل پایتخت و بزرگ ‌ترین شهر آن کزون سیتی است. زبان رسمی این کشور زبان انگلیسی و زبان فیلیپینی است.

این مجمع ‌الجزایر توسط فردیناند ماژلان کاشف پرتغالی کشف شد، هر چند قبل از او مردمانی در این جزایر زندگی می کردند.

این کشور سی و چهارمین اقتصاد بزرگ دنیا است و یکی از کشورهای پیشرفته آسیایی به شمار می آید. این کشور یکی از کشورهای در حال گذار به سمت صنعتی شدن به شمار می آید که با سرعتی نسبتا خوب به سمت مدرن شدن حرکت می کند.

 بیشتر صادرات فیلیپین شامل نیمه ‌رساناها و لوازم الکترونیکی، وسایل حمل و نقل، پوشاک، تولیداتِ مرتبط با مس، تولیدات مرتبط با بنزین، روغن نارگیل و میوه‌ است.

واحد پولی این کشور پزوی فیلیپین است. گروه بانکی مشهور HSBC پیش‌ بینی کرده که اقتصاد این کشور در سال ۲۰۵۰ بیستم در دنیا و پنجم در آسیا و بزرگ‌ ترین اقتصاد جنوب شرق آسیا شود.

این کشور مجمع ‌الجزایری تلاش فراوانی نیز برای رشد صنعت گردشگری خود انجام داده و در این زمینه توانسته موفقیت های خوبی به دست بیاورد با این حال این کشور از نظر جذب گردشگر با رقبای منطقه ای خود یعنی تایلند و مالزی فاصله زیادی دارد.

تاریخ

مجمع الجزایری فیلیپین، کشوری با تاریخ غنی و متنوع است که هزاران سال را در بر می گیرد. این کشور از ریشه‌ های بومی خود گرفته تا تأثیرات استعماری اسپانیا، ایالات متحده و ژاپن، به مجموعه‌ ای پر جنب و جوش از فرهنگ ‌ها، سنت ‌ها و انعطاف ‌پذیری تبدیل شده است. در این بخش، سفری در زمان را آغاز می کنیم تا تاریخ جذاب کشور فیلیپین و نیروهای مختلفی که هویت آن را شکل داده اند را بررسی کنیم.

دوران پیش از استعمار

مدت ها قبل از ورود قدرت های خارجی، این کشور مجمع ‌الجزایری خانه جوامع بومی مختلف بود. مهاجرت استرالیایی های بومی اجداد مردم فیلیپین را در حدود 4000 سال قبل از میلاد به مجمع الجزایر آورد. این مهاجران اولیه دهکده ها و شهرهایی را ایجاد کردند و جوامع خود را با ساختارهای اجتماعی پیچیده و شبکه های تجاری توسعه دادند. فرهنگ‌ های تأثیرگذاری مانند Ifugao، Igorot و Maranao در این دوران ظهور کردند و میراث ‌هایی از صنایع دستی ، مزارع برنج و سنت ‌های شفاهی را که تا به امروز پابرجا هستند، به جای گذاشتند.

تأثیرات استعماری:

قرن شانزدهم نقطه عطف مهمی برای این کشور بود، زمانی که کاشف اسپانیایی فردیناند ماژلان در سال 1521 وارد این جزایر شد. برای بیش از 300 سال، اسپانیا نفوذ خود را اعمال کرد و اثری پاک نشدنی بر فرهنگ، زبان و مذهب جزایر بر جای گذاشت. آیین کاتولیک عمیقاً ریشه ‌دار شد و معماری اسپانیایی، مانند کلیساهای باروک موجود در اینتراموروس، مانیل، به نمادهای دوران استعمار تبدیل شدند. حکومت اسپانیا همچنین یک سیستم فئودالی را معرفی کرد که به تغییرات اجتماعی و اقتصادی در فیلیپین منجر شد.

فیلیپین تحت حاکمیت آمریکا:

جنگ اسپانیا و آمریکا در سال 1898 منجر به انتقال فیلیپین از اسپانیا به آمریکا شد. تحت حاکمیت آمریکا، این کشور مجمع ‌الجزایری دوره نوسازی و توسعه زیرساخت ها را تجربه کرد. عصر آمریکا شاهد معرفی آموزش عمومی، ساخت جاده ها و پل ها و تأسیس نهادهای دموکراتیک بود. با این حال، با بلندتر شدن درخواست ‌ها برای استقلال، تنش‌ ها ادامه یافت و با اعلامیه استقلال فیلیپین در 12 ژوئن 1898 به اوج خود رسید.

جنگ جهانی دوم و اشغال ژاپن:

زمانی که جنگ جهانی دوم فیلیپین را فرا گرفت، استقلال کوتاه مدت این کشور نیز از دست رفت. در سال 1941، ژاپن به مجمع الجزایر حمله کرد و آن را اشغال کرد و جمعیت فیلیپینی را در معرض شرایط سخت و فجایع بسیاری قرار داد. نبرد مانیل در سال 1945 ویرانی های گسترده ای را برای شهر به ارمغان آورد و آثاری از خود بر جای گذاشت که امروزه نیز قابل مشاهده است. با این حال، مقاومت و شجاعت مردم فیلیپین، همراه با حمایت نیروهای متفقین، منجر به آزادی این کشور مجمع ‌الجزایری و بازگرداندن استقلال شد.

بعد از استقلال:

فیلیپین در 4 ژوئیه 1946 به استقلال کامل از ایالات متحده دست یافت. دوره پس از استقلال با چالش های سیاسی، نوسانات اقتصادی و احیای فرهنگی همراه شد. این کشور شاهد ظهور و سقوط رهبران سیاسی مختلف، از جمله دیکتاتوری فردیناند مارکوس از سال 1965 تا 1986 بود. انقلاب قدرت مردم در سال 1986، یک قیام مسالمت آمیز بود که مارکوس را برکنار کرد و دموکراسی را احیا کرد و تحسین بین المللی را به همراه داشت.

تنوع فرهنگی و فیلیپین معاصر:

یکی از بزرگترین نقاط قوت این کشور مجمع ‌الجزایری در تنوع فرهنگی آن نهفته است. این کشور با بیش از 100 گروه قومی متمایز، که هر کدام زبان، سنت‌ ها و اعتقادات خاص خود را دارند، ملیله ‌ای غنی از فرهنگ‌ ها را به نمایش می‌گذارد. از جشنواره‌ های رنگارنگ سینولوگ در سبو گرفته تا کادایوان در داوائو، این کشور مجمع ‌الجزایری میراث خود را از طریق موسیقی، رقص و غذا جشن می‌گیرد.

امروزه فیلیپین کشوری در حال توسعه با اقتصاد رو به رشد و جمعیتی جوان و پویا است. این کشور هم ریشه ‌های سنتی و هم چشم ‌اندازی مدرن را در بر می‌گیرد و خرد بومی را با پیشرفت‌ های فناوری ترکیب می‌کند. با ادامه روند تکاملی، کشور با چالش های مختلفی از جمله فقرزدایی، حفاظت از محیط زیست و نابرابری اجتماعی مواجه است. با این حال، انعطاف پذیری و روحیه مردم فیلیپین ثابت مانده است و کشور را به جلو می برد.

تاریخ فیلیپین گواهی بر توانایی این کشور برای تحمل و سازگاری است. فیلیپین از ریشه های بومی خود گرفته تا تأثیرات استعمار و مبارزات برای استقلال، به عنوان یک ملت متنوع و غنی از نظر فرهنگی ظاهر شده است. تاریخ آن تجسم داستانی از آمیختگی فرهنگی و پیگیری مداوم پیشرفت است. در حالی که این کشور مجمع ‌الجزایری آینده خود را در آغوش می کشد، بدون شک وزن گذشته خود را به دوش می کشد و هویت منحصر به فردی را شکل می دهد که میراث خود را جشن می گیرد و در عین حال چالش ها و فرصت های دنیای مدرن را می پذیرد.

جغرافیا و آب و هوا

فیلیپین مجمع الجزایری است که در جنوب شرقی آسیا و در غرب اقیانوس آرام واقع شده است. این کشور از 7641 جزیره تشکیل شده است که لوزون، ویسایاس و میندانائو بزرگترین و برجسته ترین آنها هستند. این کشور از شرق با دریای فیلیپین، از غرب با دریای چین جنوبی همسایه است و از شمال با تایوان و از جنوب با اندونزی و مالزی مرزهای دریایی مشترک دارد.

آب و هوا

فیلیپین دارای آب و هوای دریایی گرمسیری است که با درجه حرارت بالا، رطوبت بالا و بارندگی فراوان در طول سال مشخص می شود. این کشور به طور کلی دو فصل مجزا دارد: فصل خشک و فصل مرطوب.

فصل خشک (نوامبر تا آوریل):

فصل خشک در فیلیپین به دلیل بارش نسبتاً کمتر و دمای گرمتر شناخته شده است. در این دوره بادهای موسمی شمال شرقی که در اصطلاح محلی به آن «امیهن» می‌گویند غالب است و نسیم ‌های خنک و آسمان صاف را به همراه دارد. دما از حدود 24 درجه سانتیگراد تا 32 درجه سانتیگراد (75 درجه فارنهایت تا 90 درجه فارنهایت) متغیر است، که آن را به زمان محبوبی برای فعالیت های ساحلی و اکتشاف در فضای باز تبدیل می کند. ماه‌ های مارس و آوریل می‌توانند به ‌ویژه گرم باشند و در برخی مناطق دما گاهی به 38 درجه سانتی‌گراد (100 درجه فارنهایت) می‌رسد.

فصل مرطوب (مه تا اکتبر):

فصل مرطوب در فیلیپین با افزایش بارندگی و دمای کمی سردتر مشخص می شود. بادهای موسمی جنوب غربی یا “هاباگات” در این زمان غالب است و هوای مرطوب را از اقیانوس هند و دریای چین جنوبی به همراه می آورد. فصل مرطوب همچنین با طوفان های استوایی همراه است که می تواند باران ها و بادهای شدید را به همراه داشته باشد. الگوهای بارندگی در سراسر کشور متفاوت است و مناطقی مانند لوزون و شبه جزیره بیکول بیشترین بارندگی را دارند. دما در طول فصل مرطوب از حدود 22 درجه سانتیگراد تا 28 درجه سانتیگراد (72 درجه فارنهایت تا 82 درجه فارنهایت) متغیر است.

فیلیپین به دلیل موقعیت جغرافیایی خود در حلقه آتش اقیانوس آرام مستعد بلایای طبیعی است که آن را مستعد زلزله و فعالیت های آتشفشانی می کند. همچنین این کشور به طور مرتب توسط طوفان ها، به ویژه در فصل مرطوب، تحت تأثیر قرار می گیرد.

تغییرات منطقه ای:

جغرافیا و توپوگرافی این کشور مجمع ‌الجزایری به تغییرات آب و هوایی آن کمک می کند. مناطق کوهستانی، مانند رشته کوه کوردیلا و سیرا مادره، دمای خنک‌ تری را تجربه می‌کنند، در حالی که مناطق ساحلی و کم ارتفاع معمولاً گرم‌ تر هستند. مناطق مرتفع لوزون، از جمله شهر باگویو، به دلیل آب و هوای نسبتا خنک ‌تر خود شناخته شده‌اند و در ماه‌ های گرم تابستان مقاصد محبوبی هستند.

از نظر تنوع زیستی، این کشور به دلیل ثروت طبیعی بی‌شمارش، یک کانون جهانی محسوب می‌شود. اکوسیستم‌ های متنوع آن از صخره‌ های مرجانی و جنگل ‌های حرا گرفته تا جنگل‌ های بارانی و رشته‌کوه‌ ها را در بر می‌گیرد که هر کدام مجموعه وسیعی از گیاهان و جانوران را در خود جای داده‌ اند.

در نتیجه، موقعیت جغرافیایی فیلیپین در جنوب شرقی آسیا و آب و هوای دریایی استوایی آن به زیبایی طبیعی و اکوسیستم های متنوع آن کمک می کند. اما فراموش نکنید درک الگوهای آب و هوایی این کشور برای برنامه ریزی فعالیت ها و کاوش در مناظر خیره کننده، فرهنگ پر جنب و جوش و تنوع زیستی غنی آن ضروری است.

فرهنگ

فیلیپین کشوری است که به خاطر فرهنگ متنوع خود که قرن ها میراث بومی و تأثیرات قدرت های مختلف خارجی شکل گرفته است، مشهور است. فرهنگ فیلیپینی با ملیله ‌های غنی از سنت ‌ها، هنر، موسیقی، غذا ها و جشنواره ‌ها، ترکیبی جذاب از قدیمی و جدید است. در این بخش، به جنبه‌ های چندوجهی فرهنگ فیلیپینی می‌پردازیم و عناصر منحصر به ‌فردی را که آن را واقعاً قابل توجه می‌سازد، بررسی می‌کنیم.

تأثیرات فرهنگی:

بافت فرهنگی این کشور مجمع ‌الجزایری نتیجه تعامل بین فرهنگ های بومی و تأثیرات استعمار است. دوران پیش از استعمار شاهد توسعه جوامع بومی متمایز با زبان، آداب و رسوم و بیان هنری خود بود. ورود استعمارگران اسپانیایی در قرن شانزدهم، دین کاتولیک، زبان اسپانیایی و تأثیرات معماری اروپایی را معرفی کرد و اثری پاک نشدنی در فرهنگ فیلیپینی بر جای گذاشت. دوره های بعدی اشغال آمریکا و ژاپن نیز بر بافت فرهنگی این کشور اثر گذاشته است.

زبان و ارتباطات:

فیلیپین کشوری از نظر زبانی متنوع است و بیش از 180 زبان در سراسر مجمع الجزایر آن صحبت می شود. فیلیپینی (بر اساس زبان تاگالوگ) و انگلیسی زبان ‌های رسمی هستند که ارتباط را در مناطق و گروه ‌های قومی مختلف تسهیل می‌کنند. زبان فیلیپینی تاریخ این کشور را منعکس می کند و کلمات قرضی اسپانیایی و واژگان بومی را در خود جای داده است. گرمی و مهمان نوازی فیلیپینی ها در استفاده از “po” و “opo” (اصطلاحات محترمانه) هنگام خطاب به دیگران مشهود است.

هنر و معماری:

هنر و معماری فیلیپینی گواهی بصری بر میراث فرهنگی این کشور است. اشکال هنری بومی مانند بافندگی، سفالگری، و منبت کاری، صنعتگری پیچیده را به نمایش می گذارد و منعکس کننده ارتباط نزدیک بین طبیعت و زندگی روزمره است. نماد باهای کوبو، یک خانه سنتی فیلیپینی ساخته شده از بامبو و کاهگل، نشان دهنده هماهنگی بین معماری و محیط است. معماری استعماری اسپانیا، مانند کلیساهای باروک موجود در اینتراموروس، مانیل، تأثیر اروپایی متمایز را به چشم انداز معماری این کشور اضافه می کند.

موسیقی و رقص:

موسیقی و رقص جایگاه ویژه ای در فرهنگ فیلیپینی دارد و به عنوان بیان شادی، داستان سرایی و فداکاری مذهبی عمل می کند. موسیقی سنتی شامل سازهایی مانند کولینتانگ (گروه گونگ)، کودیاپی (عود دو سیم) و سازهای بامبو مانند کوبینگ (چنگ فکی) است. رقص‌ های محلی مانند تینکلینگ، پاندانگگو سا ایلاو، و سینگکیل حرکات برازنده و لباس‌ های پر جنب و جوش را به نمایش می‌گذارند که اغلب در طول جشنواره‌ ها و جشن‌ ها اجرا می‌شوند. موسیقی مدرن فیلیپینی نیز شامل ژانرهای مختلفی از جمله پاپ، راک، تصنیف و موسیقی محلی سنتی است.

آشپزی:

غذاهای فیلیپینی تلفیقی لذت بخش از طعم ها تحت تأثیر سنت های آشپزی مالایی، چینی، اسپانیایی و آمریکایی است. آدوبو (گوشت ترشی)، سینینگانگ (سوپ ترش)، لچون (خوک کباب شده) و هالو هالو (نوعی دسر) تنها چند نمونه از غذاهای دوست داشتنی فیلیپینی هستند. غذاهای دریایی فراوان، میوه‌ های استوایی و استفاده از ادویه‌ ها، تجربه‌ ای متنوع و هیجان ‌انگیز را در غذاهای این کشور به وجود می‌آورد. غذاهای فیلیپینی فقط مربوط به خود غذا نیست، بلکه روحیه اشتراکی وعده های غذایی با خانواده و دوستان را نیز شامل می شود.

جشنواره ها و جشن ها:

این کشور مجمع ‌الجزایری به خاطر جشنواره های پر جنب و جوش و رنگارنگش که نشان دهنده سنت های ریشه دار و شور مذهبی این کشور است، معروف است. جشنواره سینولوگ در سبو، جشنواره آتی آتیهان در کالیبو، و جشنواره پاهیاس در لوبان تنها چند نمونه از جشن ‌های معروفی هستند که به حامیان مقدس، برداشت‌ های فراوان و رویداد های تاریخی احترام می‌گذارند. این جشنواره ها شامل رژه های خیابانی، رقص های سنتی، لباس های محلی و نمایش های استادانه هنری است.

فرهنگ فیلیپینی ملیله ‌ای پویا است که از رشته ‌های میراث بومی، استعمار اسپانیا و تأثیرات مختلف خارجی بافته شده است. این فرهنگی است که با گرمی، مهمان نوازی، انعطاف پذیری و احساس عمیق اجتماعی مشخص می شود. ادغام سنت ها، زبان ها، هنرها، موسیقی، غذاها، و جشنواره ها منظره فرهنگی پر جنب و جوش و متنوعی را ایجاد می کند که بازدیدکنندگان را مجذوب خود می کند و حس غرور قوی را در فیلیپینی ها القا می کند. فرهنگ فیلیپینی با استقبال از گذشته و حال خود، همچنان به تکامل خود ادامه می‌دهد و در عین حال ریشه‌های خود را گرامی می‌دارد و تضمین می‌کند که هویت منحصر به ‌فرد آن برای نسل ‌های آینده ماندگار خواهد بود.

جاذبه های توریستی کشور فیلیپین 

این کشور با جزایر خیره ‌کننده و مناظر متنوع، گنجینه ‌ای از شگفتی ‌های طبیعی و جواهرات فرهنگی است. از سواحل بکر و صخره های مرجانی گرفته تا بناهای تاریخی و مناظر زیبا، این کشور مجموعه ای از جاذبه های گردشگری را ارائه می دهد که خواسته هر مسافری را برآورده می کند.

پالاوان:

پالاوان که اغلب به عنوان “آخرین مرز” شناخته می شود، بهشتی برای دوستداران طبیعت است. جواهر تاج آن، پارک ملی رودخانه زیرزمینی پورتو پرینسسا، یک میراث جهانی یونسکو و یکی از 7 عجایب جدید طبیعت است. سیستم رودخانه زیرزمینی را کاوش کنید و از تشکیلات آهکی نفس گیر آن شگفت زده شوید. El Nido و Coron با تالاب ‌های فیروزه‌ ای، سواحل مخفی و صخره‌ های مرجانی پر جنب و جوش که تجربه غواصی و شنا فراموش ‌نشدنی را برای شما به ارمغان می‌آورد، فرصت‌ های خیره‌کننده ‌ای را برای سفر به جزیره ارائه می‌کنند.

بوراکای:

جزیره بوراکای که به دلیل شن‌ های سفید و آب ‌های شفافش معروف است، مقصدی است که علاقه ‌مندان به ساحل باید از آن دیدن کنند. این جزیره دارای زندگی شبانه شلوغ، فعالیت های ورزشی آبی، و استراحتگاه های مجلل است. D’Mall و White Beach مرکزهای شلوغی هستند که می توانید در آنها به خرید، غذاخوری و سرگرمی بپردازید. برای فرار از شلوغی نیز می توانید، به ساحل Puka Shell بروید یا از طریق غواصی و شنا، زندگی دریایی جذاب جزیره را کشف کنید.

تراس برنج Banaue:

تراس های برنج Banaue در استان ایفوگائو که “هشتمین عجایب جهان” در نظر گرفته می شود، گواهی بر مهارت های مهندسی باستانی مردم بومی است. این تراس ها که در دامنه کوه حک شده اند، منظره ای خیره کننده را تشکیل می دهند که هماهنگی بین انسان و طبیعت را منعکس می کند. در تراس ها پیاده روی کنید، از دهکده های سنتی دیدن کنید و در میراث فرهنگی غنی مردم ایفوگائو غوطه ور شوید.

اینتراموروس، مانیل:

در زمان به عقب برگردید و قلب تاریخی مانیل، پایتخت را کشف کنید. Intramuros، به معنای “در داخل دیوارها”، یک شهر استعماری اسپانیایی است که به خوبی حفظ شده است و به قرن شانزدهم برمی گردد. از قلعه سانتیاگو دیدن کنید، در خیابان های سنگفرش قدم بزنید و کلیساهای زیبای دوران استعمار اسپانیا را کشف کنید. کلیسای سن آگوستین، یک میراث جهانی یونسکو، به دلیل معماری خیره کننده و فضای داخلی پرآذین یکی از محبوب ترین اماکن گردشگری کشور است.

تپه های شکلاتی بوهول:

تپه های شکلاتی بوهول (Chocolate Hills، Bohol) یک شگفتی زمین شناسی است که شما را شگفت زده می کند. این تپه ‌های مخروطی شکل منحصر به فرد، پوشیده از چمن سبز که در فصل خشک قهوه ‌ای می‌شود، منظره ‌ای سورئال شبیه ردیف‌ه ای بی‌پایان تپه‌های شکلاتی ایجاد می‌کند. برای تماشای چشم ‌اندازی خیره‌کننده و گرفتن عکس ‌های فراموش ‌نشدنی، به این مکان زیبا سفر کنید.

آتشفشان مایون، آلبای:

آتشفشان مایون که به خاطر شکل مخروطی کاملش معروف است، یکی از نمادین ترین مکان های دیدنی فیلیپین است. این آتشفشان باشکوه که در استان آلبای واقع شده است، پس زمینه ای زیبا را برای علاقه مندان به فضای باز و عکاسان ارائه می دهد. شما می توانید به دامنه‌ های آن سفر کنید، از خرابه ‌های کاگساوا دیدن کنید و از مناظر خیره‌کننده حومه اطراف لذت ببرید.

جزیره سیارگائو

برای موج سواران و عاشقان ساحل، جزیره سیارگائو (Siargao) یک بهشت گرمسیری است. این شهر که به عنوان “پایتخت موج سواری فیلیپین” شناخته می شود، امواج در سطح جهانی را ارائه می دهد که موج سواران را از سراسر جهان جذب می کند. این جزیره همچنین دارای سواحل بکر، تالاب ها و جنگل های حرا است که آن را به مقصدی ایده آل برای استراحت و ماجراجویی تبدیل کرده است.

شهر سبو:

شهر سبو، شهر ملکه جنوب، یک کلان شهر شلوغ است که ترکیبی از مکان های تاریخی و جاذبه های مدرن را ارائه می دهد. از صلیب ماژلان، که توسط فردیناند ماژلان در سال 1521 کاشته شد، بازدید کنید و باسیلیکا مینور دل سانتو نینو، یکی از قدیمی ترین کلیساهای کشور، با چند قرن قدمت را کاوش کنید. برای تماشای منظره پانوراما از شهر، به Tops Lookout بروید. سبو همچنین دروازه ای به مقصدهای ساحلی نزدیک مانند Moalboal و جزیره Malapascua است.

ویگان:

در حالی که در خیابان های ویگان، یک میراث جهانی یونسکو، قدم می زنید، وارد دوران استعمار اسپانیا شوید. ویگان در استان ایلوکوس سور واقع شده است و معماری استعماری اسپانیایی را به خوبی حفظ کرده است. از طریق Calle Crisologo، خیابان سنگ‌ فرش نمادین شهر، کالسکه سواری کنید و خانه ‌های تاریخی را که نگاهی اجمالی به تاریخ غنی شهر ارائه می‌دهند، کاوش کنید.

شهر داوائو:

شهر داوائو، واقع در میندانائو، ترکیبی از جاذبه های شهری و شگفتی های طبیعی را ارائه می دهد. از مرکز عقاب فیلیپین، پناهگاهی برای عقاب فیلیپینی که به شدت در خطر انقراض است، دیدن کنید. پارک طبیعی زیبای ادن را کاوش کنید، جایی که می توانید از پیاده روی در طبیعت، زیپ لاین و مناظر خیره کننده لذت ببرید. همچنین فرصت صعود به کوه آپو، مرتفع ترین قله فیلیپین را برای یک ماجراجویی چالش برانگیز و ارزشمند از دست ندهید.

ساگادا:

ساگادا که در استان کوهستانی واقع شده است، مقصدی آرام و زیبا است که به خاطر مناظر خیره کننده و سنت های فرهنگی خود شناخته شده است. تابوت ‌های آویزان ساگادا که یک روش سنتی دفن شامل آویزان کردن تابوت‌ها بر روی صخره ‌ها است را کاوش کنید. در غار Sumaguing، که به‌ خاطر صخره‌ های جذابش معروف است، به غار نوردی بپردازید. ساگادا همچنین دروازه ای به تراس های برنج خیره کننده، آبشارها و منظره طلوع خورشید در قله کیلتپان است.

کامیگوین:

کامیگوین که “جزیره متولد شده از آتش” نامیده می شود، یک جزیره آتشفشانی کوچک با طیف وسیعی از جاذبه های طبیعی است. گورستان غرق شده را کشف کنید، جایی که سنگ قبرها در زیر دریا به دلیل فوران آتشفشانی قرار دارند. در آبهای آبشار کتیباواسان خنک شوید و از غوطه وری در چشمه های آب گرم لذت ببرید. فرصت را از دست ندهید تا کوه Hibok-Hibok را برای ماجراجویی هیجان انگیز و مناظر پانوراما منطقه بالا بروید.

باتانس:

باتانس، شمالی ترین استان فیلیپین، جواهری پنهان است که به خاطر مناظر خیره کننده و فرهنگ حفظ شده ایواتان شناخته شده است. زیبایی ‌های چوپانی در تپه‌ های سرسبز، خطوط ساحلی ناهموار و خانه‌های سنگی جذاب را تجربه کنید. نقاط فتوژنیک باسکو، مرکز استان، از جمله مارلبورو و فانوس دریایی زیبا در تپه های نایدی را کاوش کنید.

اینها تنها چند نکته برجسته از بسیاری از جاذبه های گردشگری فریبنده فیلیپین هستند.  فیلیپین سرزمین افسون است و جاذبه های گردشگری بی شماری را ارائه می دهد که زیبایی طبیعی، میراث فرهنگی و مهمان نوازی گرم آن را به نمایش می گذارد. از مناظر خیره کننده سواحل بکر Palawan و Boracay گرفته تا مکان های دیدنی تاریخی Intramuros و شگفتی های زمین شناسی Banaue و Bohol، هر مقصدی در فیلیپین جذابیت منحصر به فرد خود را دارد. خواه به دنبال ماجراجویی، آرامش یا غوطه ور شدن در فرهنگ باشید، این کشور نوید تجربه ای فراموش نشدنی را می دهد که شما را مجذوب و مشتاق بازگشت خواهد کرد. پس چمدان های خود را ببندید، روح اکتشاف را در آغوش بگیرید و سفری را برای کشف شگفتی های دلربای فیلیپین آغاز کنید.

بهترین زمان بازدید

فیلیپین در طول سال از آب و هوای گرمسیری برخوردار است و این کشور را به مقصدی عالی برای بازدید در هر زمان تبدیل می کند. با این حال، چند فاکتور برای تعیین بهترین زمان برای بازدید وجود دارد:

فصل خشک (نوامبر تا آوریل):

فصل خشک به طور کلی بهترین زمان برای سفر به فیلیپین در نظر گرفته می شود، زیرا هوا آفتابی است و بارندگی کم است. این یک زمان ایده آل برای فعالیت های ساحلی، گردش در جزیره و کاوش در جاذبه های فضای باز است. ماه های دسامبر تا فوریه در بین گردشگران محبوبیت خاصی دارد، اما معمولا شلوغ تر است و قیمت ها ممکن است بالاتر باشد.

فصل گذار (مه و اکتبر):

ماه های می و اکتبر نشان دهنده گذار بین فصل خشک و مرطوب است. در حالی که ممکن است گهگاه بارندگی وجود داشته باشد، اما هوا به طور کلی هنوز هم دلپذیر و مناسب برای سفر است. مزیت بازدید در فصل گذار این است که تعداد گردشگران کم و نرخ اقامت پایین است. این فصل زمان بسیار خوبی برای کشف مقاصد محبوب بدون شلوغی است.

فصل مرطوب (ژوئن تا سپتامبر):

فصل مرطوب در فیلیپین بارندگی شدیدتر و افزایش رطوبت را به همراه دارد. با این حال، این به معنای بارندگی مداوم در طول روز نیست. بارندگی اغلب به صورت رگبارهای کوتاه یا رگبارهای گاه به گاه بعد از ظهر است. فصل مرطوب مزایای خود را دارد، از جمله مناظر سرسبز، گردشگران کمتر، و نرخ های تخفیف در اقامتگاه ها و پروازها. اگر از بارش باران لذت می برید و می خواهید کشور را در فضایی آرام تر تجربه کنید، فصل مرطوب هنوز هم می تواند لذت بخش باشد.

مهم است که توجه داشته باشید که الگوهای آب و هوا می تواند در مناطق مختلف کشور فیلیپین متفاوت باشد. بخش شمالی کشور، از جمله لوزون، به طور کلی دما ملایم تر و فصول مشخص تری را تجربه می کند. مناطق جنوبی، مانند ویسایاس و میندانائو، آب و هوای گرمسیری ثابت تری در طول سال دارند.

علاوه بر این، اگر قصد دارید در فعالیت‌های خاصی مانند موج‌ سواری یا غواصی شرکت کنید، بهتر است در مورد فصول بهینه برای آن فعالیت ‌ها در مناطق خاصی که قصد بازدید از آن را دارید تحقیق کنید، زیرا ممکن است شرایط متفاوت باشد.

در نهایت، بهترین زمان برای بازدید از فیلیپین به ترجیحات، تحمل جمعیت و فعالیت های مورد نظر شما بستگی دارد. صرف نظر از فصل، این کشور دارای انبوهی از زیبایی های طبیعی، تجربیات فرهنگی و مهمان نوازی گرم است که بازدید شما را به یاد ماندنی می کند.

اگر تجربه سفر به این کشور زیبا را دارید لطفاً خاطرات و عکس های خود را با ما در بخش سفرنامه به اشتراک بگذارید. ما در سایت بنیامین مارکو مشتاقانه در انتظار خواندن سفرنامه های شما هستیم.