قاره آسیا کشور قزاقستان

کشور قزاقستان در آسیای مرکزی و اروپای شرقی واقع شده کشوری فرا قاره ای محسوب می شود. این کشور با وجود مساحت زیاد در خشکی محصور است. قزاقستان نهمین کشور پهناور جهان و بزرگترین کشور پهناور محصور در خشکی است. 

با وجود مساحت زیاد جمعیت این کشور حدود 20 میلیون نفر است و یکی از کم تراکم ترین کشورهای جهان به حساب می آید. پایتخت این کشور شهر آستانه است. شهر آستانه یک شهر بسیار سرد و بادخیز است که دمای هوا در زمستان در آن به منفی ۴۰ درجه می‌رسد.

آلماتی یکی از معروفترین شهرهای این کشور است و به دلیل پیشینه تاریخی هنوز هم در این شهر فارسی زبانانی زندگی می کنند. زبان رسمی کشور قزاقستان زبان قزاقی است. زبان روسی نیز به دلیل سالها سلطه شوروی همچنان در این کشور کاربرد دارد. با این وجود زبان فارسی و قزاقی بیش از ۳۰۶۸ واژه مشترک دارند که نشان دهنده فرهنگ فارسی در زبان قزاقی است.

یکی از معروفترین اماکن این کشور پایگاه فضایی بایکونور است. این پایگاه قدیمی ترین پایگاه فضایی جهان است و یوری گاگارین اولین فضانورد جهان از همین ایستگاه به فضا رفت. 

واحد پول این کشور تنگه است. کشاورزی بخش مهمی از اقتصاد قزاقستان را شکل می دهد. البته این کشور به جز نفت و گاز دارای منابع اورانیوم، کروم، روی، سرب، منگنز، مس، زغال سنگ، آهن و طلا نیز هست. 

تاریخ

قزاقستان کشوری است در آسیای مرکزی با تاریخی غنی و متنوع که پیشینه ی آن به هزاران سال قبل باز می گردد. از قبایل کوچ نشین در استپ گرفته تا دوران شوروی و پس از آن تاریخ این کشور را در بر می گیرد.  بنابراین دور از انتظار نیست که بگوییم کشور قزاقستان در طول قرن ها دستخوش تغییرات بسیاری شده است. در اینجا مروری کوتاه بر تاریخ قزاقستان خواهیم داشت. با ما همراه شوید:

تاریخچه اولیه:

اولین ساکنان شناخته شده قزاقستان قبایل کوچ نشین بودند که در استپ زندگی می کردند که به شکار، ماهیگیری و دامداری مشغول بودند. با گذشت زمان، این قبایل به توسعه ی ساختارهای اجتماعی پیچیده و سنت ‌های فرهنگی، از جمله هنر شاهین‌ بازی و ساختن یورت ‌ها، چادرهای قابل حملی که به راحتی می ‌توانستند در سراسر استپ حمل کنند، پرداختند. سکاها، که دسته ای از جنگجویان کوچ نشین بودند نیز از قرن نهم تا سوم پیش از میلاد در قزاقستان زندگی می کردند که گورها و آثار باستانی چشمگیری را از خود به جای گذاشتند.

دوره قرون وسطا:

در قرن هفتم پس از میلاد، خاقانات ترک، امپراتوری قدرتمندی که از چین تا اروپای شرقی را در بر می گرفت، در قزاقستان ظهور کرد. پس از خاقانات چندین امپراتوری ترک دیگر، از جمله قراخانیان و خانات قزاق، با ایجاد یک حکومت متمرکز و سیستم مالیات و تجارت در قزاقستان حکومت کردند. خانات قزاق که توسط یک سری از خان ها یا رهبران قبایل اداره می شد، تا اواخر قرن 18 اداره ی قزاقستان را به عهده داشت که در نهایت ضمیمه ی امپراتوری در حال توسعه ی روسیه گردید. 

قانون روسیه:

در اواخر قرن 18، روسیه شروع به گسترش به سمت آسیای مرکزی کرد و در اواسط قرن 19، قزاقستان به طور کامل در امپراتوری روسیه گنجانده شد. روس ها سیستم حکومتی را ایجاد کردند که مشخصه آن کنترل و سرکوب شدید بود که منجر به چندین قیام و شورش توسط ملی گرایان قزاق شد. در دوران اتحاد جماهیر شوروی، قزاقستان به یک جمهوری در داخل اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد که شاهد صنعتی شدن و شهرنشینی سریع و همچنین جمع آوری اجباری کشاورزی و تبعید بسیاری از گروه های قومی گردید.

استقلال:

در سال 1991، قزاقستان استقلال خود را از اتحاد جماهیر شوروی اعلام کرد و به آخرین جمهوری تبدیل شد که این کار را انجام داد. نورسلطان نظربایف که از سال 1989 رهبری قزاقستان را بر عهده داشت، اولین رئیس جمهور این کشور شد. او بر گذار به اقتصاد مبتنی بر بازار نظارت داشت. قزاقستان از آن زمان به بعد به یکی از سریع ترین اقتصادهای در حال رشد در آسیای مرکزی تبدیل شده است که دارای اقتصاد متنوعی است که شامل نفت و گاز، معدن، کشاورزی و گردشگری می شود.

امروزه، قزاقستان یک جامعه چند قومیتی و چند فرهنگی است که قزاق ها اکثریت جمعیت و اقلیت های قابل توجهی از روس ها، ازبک ها، اوکراینی ها و سایر گروه های قومی آن را تشکیل می دهند. این کشور گام های مهمی در توسعه زیرساخت ها، سیستم آموزشی و مراقبت های بهداشتی برداشته است و به یک رهبر منطقه ای در زمینه دیپلماسی و ایجاد صلح تبدیل شده است. قزاقستان همچنین میزبان چندین رویداد بین المللی با سابقه بوده است، از جمله نمایشگاه جهانی 2017 و بازی های المپیک زمستانی 2022 در آلماتی.

به طور کلی باید گفت که قزاقستان تاریخ طولانی و جذابی دارد که با میراث فرهنگی غنی، گروه های قومی متنوع و دوره های پیروزی و آشفتگی در هم تنیده است. قزاقستان از قبایل باستانی کوچ نشین گرفته تا جامعه مدرن و پویای امروزی، در طول قرن ها دستخوش تغییرات بسیاری شده است، اما مردم آن همواره حس هویت قوی و افتخار به میراث خود را حفظ کرده اند.

جغرافیا و آب و هوا

قزاقستان در آسیای مرکزی قرار دارد و از شمال و غرب با روسیه، از شرق با چین، از جنوب با قرقیزستان، ازبکستان و ترکمنستان و از غرب با دریای خزر همسایه است. قزاقستان به عنوان نهمین کشور بزرگ جهان از نظر وسعت، مساحتی بالغ بر 2.7 میلیون کیلومتر مربع را پوشش می دهد و دارای چشم اندازهای متنوعی است که شامل کوه ها، استپ ها، بیابان ها و جنگل ها می شود.

جغرافیای قزاقستان توسط دو منطقه اصلی تعریف می شود: منطقه شمالی که تحت سلطه استپ وسیع اوراسیا است و منطقه جنوبی که شامل کوه های تیان شان و آلتای می شود. منطقه استپ نزدیک به دو سوم کشور را در بر می گیرد و با دشت های مسطح و خشک مشخص می شود که برای دامداری و کشاورزی ایده آل است. از سوی دیگر منطقه جنوبی شامل برخی از مرتفع ترین قله های آسیای مرکزی از جمله قله 7010 متری خان تنگی و 7439 متری قله پوبدا می شود.

آب و هوا:

قزاقستان دارای آب و هوای قاره ای است که با تابستان های گرم و زمستان های سرد مشخص می شود. محدوده دما در سراسر کشور به طور گسترده ای متفاوت است و میانگین دما از 20- درجه سانتی گراد (4- درجه فارنهایت) در زمستان تا 30 درجه سانتی گراد (86 درجه فارنهایت) در تابستان متغیر است. در مناطق شمالی، دما می تواند در زمستان به زیر 40- درجه سانتی گراد (40- درجه فارنهایت) نیز برسد، در حالی که در مناطق جنوبی، دما در تابستان به بیش از 45 درجه سانتی گراد (113 درجه فارنهایت) می رسد.

بارندگی:

میزان بارندگی در سراسر کشور نیز متغیر است و مناطق شمالی نسبت به مناطق جنوبی بارندگی بیشتری دارند. میانگین بارندگی سالانه از کمتر از 100 میلی متر در مناطق کویری تا بیش از 1000 میلی متر در مناطق کوهستانی متغیر است. مناطق استپی بارندگی متوسطی دارند که بیشتر آن در طول بهار و اوایل تابستان اتفاق می افتد.

به طور خلاصه باید گفت که موقعیت جغرافیایی و آب و هوای قزاقستان با چشم اندازهای متنوع، از استپ وسیع گرفته تا کوه های ناهموار، و آب و هوای قاره ای، با تابستان های گرم و زمستان های سرد مشخص می شود. در کنار آب و هوا و جغرافیای چالش برانگیز، قزاقستان دارای تاریخ و فرهنگ غنی است که مردم آن از طریق انواع شیوه های سنتی از جمله دامداری، کشاورزی و شکار با محیط طبیعی سازگار شده اند.

فرهنگ

قزاقستان، واقع در آسیای مرکزی، دارای فرهنگ غنی و متنوعی است که نشان دهنده تاریخ و جغرافیای منحصر به فرد این کشور است. این کشور با بیش از 19 میلیون نفر جمعیت، محل زندگی گروه های قومی متعددی از جمله قزاق، روس، ازبک و اوکراینی است که هر کدام سنت ها و آداب و رسوم خاص خود را دارند. در اینجا مروری کوتاه بر مولفه های فرهنگی قزاقستان خواهیم داشت:

زبان:

زبان رسمی قزاقستان، قزاقستانی است که یک زبان ترکی است که نزدیک به ترکی و ازبکی است. روسی نیز به طور گسترده در این کشور صحبت می شود، به ویژه در مناطق شهری و در بین نسل های قدیمی. در سال های اخیر، تلاش هایی برای ترویج استفاده از زبان قزاقستانی صورت گرفته است. اکنون زبان قزاقی در مدارس این کشور تدریس می شود و در محیط های دولتی و تجاری نیز از آن استفاده می شود.

دین:

اسلام دین غالب در قزاقستان است. بیش از 70 درصد از جمعیت این کشور مسلمان هستند. با این حال، کشور قزاقستان همچنین دارای جوامع مسیحی و بودایی قابل توجه و همچنین جمعیت کمی یهودی است. قزاقستان به بردباری مذهبی خود معروف است و دولت گفتگو و همکاری بین ادیان را ترویج می کند.

غذا:

غذاهای قزاقستانی به خاطر طعم دلچسب و گوشتی خود شناخته شده اند. از جمله بشبارمک، یک غذای سنتی که با گوشت آب پز و رشته فرنگی درست می شود، و کازی، نوعی سوسیس که از گوشت اسب تهیه می شود. از دیگر غذاهای پرطرفدار می توان به سیخ کبابی یا سیخ گوشت کبابی و پلمنی که نوعی کوفته پر از گوشت یا سیب زمینی است، اشاره کرد. گفتنی است که قزاق‌ ها سنت مهمان ‌نوازی دارند و معمولاً برای مهمانان غذای زیادی سرو می‌ کنند که در کنار آن چای یا نوشیدنی ‌های دیگر نیز به مهمانان داده می ‌شود.

موسیقی و رقص:

ویژگی موسیقی سنتی قزاقستان استفاده از سازهای زهی از جمله دمبرا، عود دو سیم و کوبیز، نوعی کمانچه موی اسب است. موسیقی محلی قزاقستان اغلب داستان هایی از عشق، طبیعت و اعمال قهرمانانه را بیان می کند که معمولا با رقص سنتی همراه است. معروف ترین رقص قزاقستانی ژیگیتوکا است که توسط رقصندگان مرد اجرا می شود و شامل حرکات آکروباتیک و شاهکارهای قدرتی است.

هنر و صنایع دستی:

هنرها و صنایع دستی قزاقستان به دلیل طرح های پیچیده و رنگ های روشن خود معروف هستند. صنایع دستی این کشور سنتی شامل گلدوزی، بافندگی و قالی ‌بافی است که هر منطقه از کشور سبک خاص خود را در آن ها دارند. هنرمندان قزاق همچنین ظروف سفالی، جواهرات و کنده کاری های چوبی زیبایی خلق می کنند که اغلب از نقوش و نمادهای سنتی در آن استفاده می کنند.

به طور خلاصه می توان گفت که فرهنگ قزاقستان ترکیبی پر جنب و جوش و متنوع از سنت هایی است که تحت تأثیر تاریخ و جغرافیای منحصر به فرد این کشور به وجود آمده است. از غذاهای دلچسب گرفته تا سنت ‌های غنی موسیقی و رقص، فرهنگ قزاقستان گواهی بر انعطاف ‌پذیری و خلاقیت مردم این سرزمین است. در قزاقستان همانطور که کشور به مدرن شدن و توسعه خود ادامه می دهد، حفظ و تکریم این سنت ها نیز دارای اهمیت بالایی است تا جایی که اطمینان حاصل شود که سنت های آن برای نسل های آینده به عنوان بخش جدایی ناپذیری از هویت قزاق باقی می مانند.

جاذبه های گردشگری کشور قزاقستان

قزاقستان کشوری وسیع و متنوع با میراث فرهنگی غنی و زیبایی های طبیعی خیره کننده است. از قله ‌های ناهموار کوه ‌های تیان شان گرفته تا شهرهای باستانی جاده ابریشم، این کشور جاذبه ‌های گردشگری فراوانی برای گردشگری و کشف دارد. در اینجا برخی از مهم ترین جاذبه های گردشگری قزاقستان آورده شده است:

آلماتی:

آلماتی بزرگترین شهر قزاقستان و مرکز فرهنگی و اقتصادی این کشور است. این شهر به ‌خاطر پارک ‌های سرسبز، موزه ‌های غنی، و زندگی شبانه پر جنب و جوش خود معروف است. بازدیدکنندگان می توانند در اینجا از موزه ایالتی مرکزی که تاریخ و فرهنگ کشور را به نمایش می گذارد، دیدن کنند یا در پارک زیبای پانفیلوف قدم بزنند، پارکی که در آن کلیسای جامع زنکوف، یک کلیسای چوبی خیره کننده که در سال 1904 ساخته شده است، قرار دارد.

چارین کانیون:

چارین کانیون که در جنوب شرقی قزاقستان واقع شده است، یک جاذبه طبیعی دیدنی است که اغلب با گراند کنیون در ایالات متحده مقایسه می شود. این دره بیش از 80 کیلومتر امتداد دارد و به خاطر صخره‌ های چشمگیر و دره‌ های عمیق خود معروف است. بازدیدکنندگان می توانند در اینجا از طریق مسیر دره پیاده‌روی کنند، زیر ستاره‌ ها کمپ بزنند، یا برای کسب اطلاعات بیشتر از یک تور با راهنما بهره ببرند.

پایگاه فضایی بایکونور:

بایکونور قدیمی ترین و بزرگترین مرکز پرتاب فضایی جهان است که در جنوب قزاقستان واقع شده است. بازدیدکنندگان می توانند از یک تور با راهنما کمک بگیرند و سکوهای پرتاب و مرکز کنترل ماموریت را ببینند و همچنین با تاریخچه اکتشافات فضایی در قزاقستان آشنا شوند. این پایگاه همچنین محل اولین پرواز فضایی انسان توسط یوری گاگارین در سال 1961 است.

دریاچه های کولسای:

دریاچه های کولسای مجموعه ای از سه دریاچه آلپی هستند که در کوه های تیان شان در جنوب شرقی قزاقستان واقع شده اند. این دریاچه ‌ها به خاطر آب ‌های شفاف و مناظر خیره‌کننده ‌شان شهرت دارند. در اینجا بازدیدکنندگان می ‌توانند در جنگل‌ ها و علفزارهای اطراف پیاده‌ روی کنند، ماهی قزل آلا بگیرند یا در کنار دریاچه چادر بزنند.

آستانه:

آستانه پایتخت قزاقستان است و به خاطر معماری آینده نگر و زیرساخت های مدرنش شناخته شده است. بازدیدکنندگان می توانند بسیاری از بناهای دیدنی شهر، از جمله برج بایترک (برجی با ارتفاع 97 متر که امکان مشاهده ی مناظر پانوراما از شهر را ارائه می دهد)، یا کاخ صلح و آشتی (یک ساختمان هرمی شکل چشمگیر که مرکز کنفرانس و موزه را در خود جای داده است)، را در این مکان دیدن کنند.

شیمکنت:

Shymkent سومین شهر بزرگ قزاقستان است که به دلیل تاریخ غنی و میراث فرهنگی خود مورد توجه است. بازدیدکنندگان می‌ توانند در این شهر از خرابه ‌های جاده ابریشم باستانی شهر، از جمله سایت باستان‌ شناسی اوترار و مقبره عایشه بی‌ بی بازدید کنند یا از موزه منطقه‌ ای شیمکنت که مجموعه ‌ای از آثار و نمایشگاه‌ های سنتی قزاقستان را در خود جای داده است، دیدن کنند.

دریاچه بزرگ آلماتی:

دریاچه بزرگ آلماتی که در کوه های تیان شان درست خارج از آلماتی واقع شده است، یک دریاچه آلپی خیره کننده است که از آب حاصل از ذوب یخبندان تغذیه می شود. آب‌ های فیروزه‌ ای این دریاچه توسط قله ‌های بلند و جنگل‌ های کاج احاطه شده است که آن را به مقصدی محبوب برای پیاده‌ روی، پیک ‌نیک و عکاسی تبدیل کرده است.

ذخیره گاه طبیعی آکسو ژاباگلی:

ذخیره‌ گاه طبیعی آکسو-ژاباگلی یکی از قدیمی ‌ترین و بزرگترین ذخیره‌ گاه ‌های طبیعی قزاقستان است که در بخش غربی این کشور واقع شده است. این ذخیره‌ گاه مجموعه ‌ای از گیاهان و جانوران متنوع از جمله گونه‌ های کمیاب و در خطر انقراض مانند پلنگ برفی و گوزن بخارا را در خود جای داده است. بازدیدکنندگان می ‌توانند مسیرهای پیاده ‌روی ذخیره‌گاه را دیدن کنند، به تماشای پرندگان بپردازند، یا در یک تور با راهنما شرکت کنند تا در مورد محیط ‌زیست محلی و تلاش‌ های حفاظتی اطلاعات قابل توجهی را کسب کنند.

سنگ نگاره های تامگالی:

سنگ نگاره های تامگالی مجموعه ای از کنده کاری های صخره ای باستانی است که در قسمت جنوب شرقی قزاقستان واقع شده است. قدمت این کنده کاری ها به عصر برنز می رسد و صحنه هایی از شکار، رقص و آیین های مذهبی را به تصویر می کشد. بازدیدکنندگان می‌ توانند با یک تور راهنما، این نقوش را از نزدیک ببینند و با اهمیت فرهنگی و تاریخی آن‌ ها بیشتر آشنا شوند.

کاراگاندا:

کاراگاندا شهری است که در مرکز قزاقستان واقع شده است و به خاطر میراث صنعتی و جاذبه های فرهنگی خود شناخته شده است. بازدیدکنندگان می‌ توانند در این شهر موزه منطقه ‌ای کاراگاندا را که مجموعه ‌ای از مصنوعات و نمایشگاه‌ های سنتی قزاقستان را در خود جای داده است، دیدن کنند یا از استادیوم شاختیور، یک مکان ورزشی تاریخی که در دهه 1960 ساخته شده است، بازدید کنند.

پارک ملی آلتین-امل:

پارک ملی آلتین-امل منطقه بیابانی وسیعی است که در جنوب شرقی قزاقستان واقع شده است که به دلیل تشکیلات زمین شناسی منحصر به فرد و حیات وحش متنوع خود شناخته شده است. بازدیدکنندگان می ‌توانند در اینجا از تپه ‌های ماسه ‌ای، دره‌ ها، و صخره‌ های پارک دیدن کنند و همچنین گونه ‌های کمیاب و در خطر انقراض مانند اسب پرژوالسکی و غزال گواتر را مشاهده کنند.

در خاتمه ی این مبحث باید گفت که قزاقستان کشوری با جاذبه های فرهنگی و طبیعی بسیاری است که برای هر مسافری دیدنی های بسیاری برای بازدید و مشاهده ارائه می دهد. قزاقستان با مناظر کوهستانی خیره کننده، مکان های تاریخی باستانی و شهرهای مدرن، مقصدی است که مطمئناً تأثیری ماندگار از خود به جا می گذارد.

قزاقستان دارای جاذبه های گردشگری فراوانی است که زیبایی های طبیعی، میراث فرهنگی و زیرساخت های مدرن این کشور را به نمایش می گذارد. از شهرهای شلوغ گرفته تا کوه های ناهموار و ویرانه های باستانی، قزاقستان برای هر مسافری چیزهایی برای کشف و لذت دارد.

بهترین زمان بازدید از قزاقستان

بهترین زمان از سال برای سفر به قزاقستان به ترجیحات سفر و فعالیت هایی که برنامه ریزی کرده اید بستگی دارد. در اینجا توصیه هایی برای زمان سفر به قزاقستان به تفکیک فصول مختلف و شرایط مربوط به آب و هوا آورده شده است:

بهار (آوریل تا مه):

بهار زمان بسیار خوبی برای سفر به قزاقستان است، زیرا آب و هوا معتدل و مناظر سرسبز  آن است. برف در کوه ها آب می شود و گیاهان و جانوران زنده می شوند. بهار زمان عالی برای پیاده روی، تماشای پرندگان و لذت بردن از مناظر زیبا است.

تابستان (ژوئن تا آگوست):

تابستان فصل اوج گردشگری در قزاقستان است، زیرا هوا گرم و روزها طولانی است. این زمان بسیار خوبی برای انجام فعالیت های خارج از منزل مانند پیاده روی، کمپینگ و ماهیگیری است. با این حال، بعضی شهرها ممکن است کاملاً گرم شوند و دمای آنها به بیش از 30 درجه سانتیگراد (86 درجه فارنهایت) برسد، بنابراین مهم است که هیدراته بمانید و اقدامات احتیاطی در برابر نور خورشید را انجام دهید.

پاییز (سپتامبر تا اکتبر):

پاییز زمان زیبایی برای بازدید از قزاقستان است، زیرا رنگ برگ ها تغییر می کند و مناظر در نور طلایی غرق می شوند. پاییز زمانی عالی برای عکاسی و همچنین برای لذت بردن از جشنواره های برداشت محصول محلی و جشن های سنتی در قزاقستان است.

زمستان (نوامبر تا مارس):

زمستان در قزاقستان می تواند خشن باشد. دما در برخی مناطق به زیر 20 درجه سانتی گراد (4- درجه فارنهایت) می رسد. با این حال، این فصل زمانی عالی برای ورزش های زمستانی مانند اسکی، اسنوبرد و اسکیت روی یخ است. همچنین شهرها در این فصل برای تعطیلات سال نو و کریسمس به زیبایی تزیین شده اند و این زمان را به زمان جادویی برای بازدید از کشور تبدیل می کند.

به طور خلاصه، بهترین زمان برای سفر به قزاقستان به علایق و ترجیحات شما بستگی دارد. اگر از فعالیت‌ های خارج از منزل لذت می ‌برید و می ‌خواهید کوه ‌ها و مناظر طبیعی را بازدید کنید، بهار و تابستان زمان ‌های خوبی برای سفر به قزاقستان هستند. اگر دمای خنک تر را ترجیح می دهید و می خواهید جشنواره ها و سنت های محلی را در قزاقستان تجربه کنید، پاییز می تواند زمان خوبی برای سفر باشد. و اگر از علاقه مندان به ورزش های زمستانی هستید یا می خواهید جادوی فصل تعطیلات را در قزاقستان تجربه کنید، سفر در زمستان به شما پیشنهاد می شود.

اگر تجربه سفر به این کشور زیبا را دارید لطفاً خاطرات و عکس های خود را با ما در بخش سفرنامه به اشتراک بگذارید. ما در سایت بنیامین مارکو مشتاقانه در انتظار خواندن سفرنامه های شما هستیم.