قاره آسیا کشور ارمنستان

امتیاز این مطلب : 5

کشور ارمنستان یکی از همسایگان شمالی ایران است که دارای تاریخ و تمدن طولانی است. پایتخت این کشور، شهر ایروان و زبان رسمی آن زبان ارمنی یکی از زبان‌های هندواروپایی است.

این کشور دارای خط نوشتاری مخصوص به خود است. حروف خط ارمنی نخستین بار به کوشش و مجاهدت یک روحانی ارمنی به نام مسروب ماشتوتس، که با زبان‌های یونانی و زبان پارتی و زبان پارسی میانه (در دوره ساسانی) آشنایی کامل داشت، اختراع شد.

جمعیت این کشور بیش از 3 میلیون نفر است. البته ارمنی ها به دلیل رخدادهای تاریخی مختلف در سراسر جهان پراکنده شده اند.

ارمنستان در زمینه تولید مولیبدن یکی از هفت کشور برتر جهان است. مولیبدن بیشتر برای ساخت آلیاژ استفاده می‌شود. ابن عنصر در آلیاژهای فولادی برای افزایش مقاومت، سختی، رسانایی الکتریکی و مقاومت در برابر خوردگی و سایش استفاده می‌شود.

این کشور دارای معادن مس، آهن، طلا، نمک، بازالت، مرمر، مواد خام نسوز و توف است. آب ‌های معدنی بسیار از جمله آب‌های نوشیدنی گوارا و آب‌های درمانی در این کشور به وفور یافت می شود. 

گردشگری یکی از منابع اصلی درآمد کشور ارمنستان است. در سال‌های اخیر، ورود گردشگران خارجی به این کشور افزایش داشته ‌است. روسیه، گرجستان، ایران و اتحادیه اروپا بیشترین میزان گردشگران ارمنستان را تشکیل می دهند. 

از عوامل مؤثر در رونق صنعت گردشگری در این کشور، می‌توان به توسعه زیرساخت‌ های لازم، تنوع ‌بخشی به محصولات گردشگری، شناساندن مناسب این کشور در رسانه‌ های جهان، لغو روادید برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا و برخی دیگر از کشورها و اعطای آسان ویزا برای مسافران بیشتر کشورها و اتخاذ سیاست آسمان باز؛ اشاره کرد.

تاریخ

ارمنستان واقع در قلب منطقه قفقاز جنوبی، دارای تاریخ پر فراز و نشیبی است که هزاران سال را در بر می گیرد. از تمدن های باستانی گرفته تا پادشاهی های قرون وسطایی و ظهور و سقوط امپراتوری ها، هویت این کشور را شکل داده است. 

ریشه های باستانی

ریشه ارمنستان با شواهدی از سکونتگاه های اولیه و شبکه های تجاری به عصر برنز باز می گردد. تمدن اورارتو که در قرون 9 تا 6 قبل از میلاد شکوفا شد، دژها و معابد چشمگیری مانند قلعه نمادین اربونی در ایروان امروزی را به وجود آورد. این منطقه شاهد ظهور و سقوط امپراتوری های مختلف از جمله امپراتوری های ایرانی، مقدونی و سلوکی بود که همگی اثر خود را بر سرزمین و مردم آن بر جای گذاشتند.

مسیحیت و پادشاهی ارمنستان

ارمنستان اولین کشوری است که مسیحیت را به عنوان دین دولتی خود در سال 301 پس از میلاد پذیرفت، نقطه عطفی که عمیقاً بر هویت فرهنگی و تاریخی آن تأثیر گذاشته است. پادشاهی ارمنستان به عنوان یک دولت قدرتمند در دوران سلطنت پادشاه تیگران کبیر (95-55 قبل از میلاد) ظهور کرد که سرزمین های وسیعی از مدیترانه تا دریای خزر را در بر می گرفت. افول این پادشاهی به دلیل تهاجمات رومیان و ایرانیان رقم خورد، اما میراث آن از طریق کلیسای حواری ارمنی و حفظ زبان و فرهنگ ارمنی ماندگار شد.

نسل کشی ارامنه و مبارزه برای استقلال

قرن بیستم چالش های عظیمی برای ارمنستان به همراه داشت. نسل کشی ارامنه، که توسط امپراتوری عثمانی در طول جنگ جهانی اول انجام شد، منجر به کشته شدن حدود 1.5 میلیون ارمنی و آواره شدن تعداد بیشماری دیگر شد. این تراژدی بخشی پاک نشدنی از تاریخ ارمنستان است و تلاش برای به رسمیت شناختن و عدالت درباره آن تا امروز ادامه دارد.

پس از یک دوره کوتاه استقلال پس از جنگ جهانی اول، ارمنستان در سال 1922 بخشی از اتحاد جماهیر شوروی شد. تحت حاکمیت شوروی، این کشور توسعه اقتصادی و فرهنگی را تجربه کرد، اما با چالش ‌های سیاسی نیز مواجه شد. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، ارمنی ها دوباره استقلال خود را به دست آوردند و زمینه را برای دوره جدیدی در تاریخ خود فراهم کردند.

ارمنستان مدرن و میراث فرهنگی

امروز ارمنستان به عنوان یک کشور مستقل با میراث فرهنگی پر جنب و جوش و مردمان مهربان و سختکوش شناخته می شود. پایتخت آن، ایروان، ترکیبی از نشانه‌ های باستانی و معماری مدرن را به نمایش می‌گذارد که به عنوان شاهدی بر تکامل پویای کشور است. صومعه های گغارد و هاقپات که هر دو میراث جهانی یونسکو هستند، سنت های غنی مذهبی و معماری این کشور را به نمایش می گذارد.

فرهنگ ارمنی از طریق ادبیات، موسیقی، رقص و غذا تجلی پیدا کرده است. آثار شاعران و نویسندگان صاحب نامی مانند هوهانس شیراز و پارویر سواک و همچنین ملودی های روح انگیز موسیقی سنتی ارمنی نشان دهنده میراث هنری ریشه دار این ملت است.

این کشور کهن از خاستگاه های باستانی خود و پذیرش مسیحیت تا چالش های دوران مدرن، هویت فرهنگی خود را حفظ کرده است. کاوش در مکان‌های تاریخی این کشور، تعامل با مردم خونگرم آن، و غوطه ‌ور شدن در سنت‌های غنی آن، سفری عمیق در زمان است. 

جغرافیا و آب و هوا

ارمنستان کشوری محصور در خشکی است که در منطقه قفقاز جنوبی اوراسیا واقع شده است. این کشور با چندین کشور همسایه است: از شمال با گرجستان، از شرق با آذربایجان، از جنوب با ایران و از غرب با ترکیه. موقعیت این کشور آن را در یک چهارراه استراتژیک بین اروپا و آسیا قرار می دهد که مسیرهای تجاری تاریخی از قلمرو آن می گذرد.

چشم انداز ارمنستان با توپوگرافی متنوع مشخص می شود. بخش شمالی کشور تحت سلطه کوه‌ های قفقاز کوچک است، در حالی که مناطق مرکزی و جنوبی از فلات‌ های مرتفع و دره‌ های حاصلخیز تشکیل شده‌اند. بلندترین قله این کشور آراگاتس است که در ارتفاع 4090 متری قرار دارد. این کشور همچنین به خاطر دریاچه های زیبای خود، از جمله دریاچه سوان، یکی از بزرگترین دریاچه های مرتفع جهان، شناخته شده است.

آب و هوا

ارمنستان دارای آب و هوای قاره ای است که تحت تأثیر ارتفاع و زمین های کوهستانی آن است. آب و هوا می تواند به طور قابل توجهی در مناطق مختلف کشور متفاوت باشد.

• تابستان ها (ژوئن تا سپتامبر) در ارمنستان به طور کلی گرم و خشک است، به ویژه در مناطق پایین تر. درجه حرارت می تواند به حداکثر 30-40 درجه سانتیگراد برسد، به ویژه در دره ها و دشت ها. با این حال، به دلیل ارتفاع بالای این کشور، عصرها و شب‌ ها خنک‌تر و دلپذیرتر است.
• زمستان‌ها (از دسامبر تا فوریه) در این کشورسرد است و دمای هوا به ویژه در مناطق کوهستانی به زیر صفر می‌رسد. بارش برف امری رایج است و برخی از مناطق به ویژه در نواحی شمالی کشور بارش برف سنگینی را تجربه می کنند و این امر آن را به مقصدی محبوب برای علاقه مندان به ورزش های زمستانی تبدیل کرده است.
• بهار (مارس تا می) و پاییز (سپتامبر تا نوامبر) فصل های انتقالی در ارمنستان هستند. آنها با درجه حرارت ملایم مشخص می شوند، اگرچه می توانند متفاوت باشند. بهار گل‌های شکوفا و سرسبزی را به ارمغان می‌آورد، در حالی که پاییز شاخ و برگ‌های رنگارنگ را به نمایش می‌گذارد و از نظر بصری زمان بسیار خوبی برای عکاسی است.
• ارتفاع کشور و زمین های کوهستانی نیز به ریزاقلیم در داخل کشور کمک می کند. مناطق مرتفع تر معمولاً خنک تر هستند و بارندگی بیشتری را تجربه می کنند، در حالی که مناطق پایین تر مانند دره آرارات آب و هوای خشک تری دارند.

به طور کلی، آب و هوای ارمنستان دارای تغییرات فصلی متمایز است، با تابستان ‌های گرم، زمستان‌ های سرد و فصل ‌های انتقالی معتدل. جغرافیای متنوع این کشور، از جمله کوه‌ ها، دره‌ ها و دریاچه‌ ها، به زیبایی منظره آن می‌افزاید و به شرایط اقلیمی منحصر به ‌فردی که در طول سال تجربه می‌ شود کمک می‌کند.

فرهنگ

این کشور محصور در خشکی که در قلب قفقاز جنوبی قرار دارد، مجموعه ‌ای از سنت ‌ها، هنرها و آداب و رسومی را پرورش داده است که طی هزاران سال تکامل یافته ‌اند. 

زبان و ادبیات

زبان ارمنی با الفبای منحصر به فرد خود یکی از قدیمی ترین زبان های هندواروپایی باقی مانده است. این زبان به عنوان سنگ بنای فرهنگ ارمنی عمل می کند و مردم آن را در طول نسل ها به هم متصل می کند. ادبیات ارمنی دارای سنت غنی است که قدمت آن به قرن پنجم می رسد، با شخصیت های برجسته ای مانند مسروپ ماشتوتس که الفبای ارمنی را ابداع کرد. شاعران و نویسندگان مشهور، از جمله هوهانس شیراز و پارویر سواک، اثری محو نشدنی در میراث ادبی ارمنستان بر جای گذاشته اند.

غذا

غذاهای ارمنی تلفیقی لذت بخش از طعم ها است، که تحت تاثیر موقعیت جغرافیایی و تعاملات تاریخی این کشور با کشورهای همسایه شکل گرفته است. غذاهای سنتی ارمنستان دارای طیف گسترده ای از مواد تشکیل دهنده، از جمله گیاهان تازه، سبزیجات، میوه ها، محصولات لبنی و گوشت های آبدار هستند. غذاهایی مانند دلمه (برگ های انگور شکم پر)، خورواتس (کباب) و لواش (نان فطیر نازک) جایگاه ویژه ای در سنت های آشپزی ارمنستان دارند. مهمان نوازی عمیقاً در فرهنگ ارمنی ریشه دوانده است و مهمانان اغلب با ضیافت های مجلل پر از غذاهای لذیذ و گفتگوهای گرم پذیرایی می شوند.

موسیقی و رقص

موسیقی ارمنی روح ملت را تجسم می بخشد، که هم جشن های شاد و هم بازتاب های غم انگیز آن را منعکس می کند. دودوک، ساز بادی چوبی بسیار زیبا، ساز ملی این کشور محسوب می‌شود و در موسیقی سنتی نقش برجسته ای دارد. میراث غنی موسیقایی این کشور ژانرهای مختلفی از جمله موسیقی محلی، آهنگسازی کلاسیک و سبک های معاصر را در بر می گیرد. فرم های رقص ارمنی، مانند کوچاری و شالاخو، نمایشی پر جنب و جوش از هنر و داستان سرایی است که اغلب با آلات موسیقی سنتی و لباس های رنگارنگ همراه است.

هنر و صنایع دستی

این کشور دارای سنت دیرینه هنرها و صنایع دستی است، از سنگ ‌تراشی‌های پیچیده و سرامیک گرفته تا فرش ‌بافی و فلزکاری. هنر خاچکار، صلیب های سنگی سنتی ارمنی که با کنده کاری های پیچیده مزین شده است، گواهی بر مهارت هنری این کشور است. فرش‌ های ارمنی که به دلیل طرح‌ های پیچیده و رنگ‌ های زنده‌ شان شناخته می‌شوند، به‌عنوان گنجینه فرهنگی این کشور شناخته می‌شوند. امروزه، صنعتگران ارمنی همچنان به حفظ و انتقال این صنایع باستانی ادامه می دهند و عناصر معاصر را به این هنرها افزوده اند در حالی که به ریشه های خود وفادار مانده اند.

جشنواره ها و جشن ها

ارمنی ها سنت های فرهنگی خود را گرامی می دارند و آنها را از طریق تقویمی مملو از جشنواره ها و مراسم می گیرند. یکی از برجسته ‌ترین جشن‌ ها، روز استقلال ارمنستان است که به یاد اعلام استقلال این کشور در سال 1991 برگزار می شود. وارداوار، جشن شادی آب که در تابستان جشن گرفته می‌شود، شامل آب پاشی به یکدیگر به عنوان نمادی از پاکسازی و تجدید است. دیگر جشن ‌های قابل توجه عبارتند از عید پاک، کریسمس و سال نو نواسارد که هر کدام ترکیبی منحصر به فرد از آداب و رسوم مذهبی، موسیقی، رقص و لذت ‌های آشپزی است.

فرهنگ ارمنی، آغشته به سنت‌های باستانی و ریشه های تاریخی و مذهبی است. میراث فرهنگی این کشوراز زبان و ادبیات متمایز آن گرفته تا غذاهای لذیذ، موسیقی روح ‌بخش و جشنواره‌ های پر جنب و جوش، گواهی بر روح هنری و سنت‌های ریشه‌دار مردم آن است. کاوش در گنجینه‌های فرهنگی ارمنی سفری عمیق به دنیای هنر، سنت و مهمان‌نوازی گرم است. تجربه ‌ای که مطمئناً اثری پاک ‌نشدنی بر روی همه کسانی که با آن مواجه می‌شوند باقی می‌گذارد.

جاذبه های گردشگری کشور ارمنستان

از صومعه‌های باستانی در دره‌های زیبا گرفته تا شگفتی ‌های طبیعی خیره‌کننده و مناظر شهری پر جنب و جوش، این کشور محصور در خشکی در قفقاز جنوبی با طیف متنوعی از تجربیات مسافران را به خود جذب می‌کند. 

مجموعه خانقاهی گغارد

صومعه گغارد که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد، در استان کوتایک قرار دارد و گواهی بر میراث غنی مذهبی ارمنستان است. این مجموعه صومعه باستانی که در صخره های ناهموار ساخته شده است، ترکیبی بی نظیر از معماری ارمنی قرون وسطایی است. نماهای سنگی حکاکی شده ، کلیساهای باستانی و اتاق های زیرزمینی فضایی از آرامش معنوی را در این مکان شگفت انگیز ایجاد کرده است.

صومعه گغارد در سده ۴ میلادی توسط گریگور روشنگر در محل چشمه مقدس داخل یک غار ساخته شده است. 

اماکن تاریخی اچمیادزین

اچمیادزین که به عنوان “پایتخت معنوی” ارمنستان شناخته می شود، چندین مکان دیدنی مذهبی مهم را در خود جای داده است. کلیسای جامع اچمیادزین که قدیمی ترین کلیسای جامع جهان به حساب می آید، شاهکاری از معماری کلیسایی ارمنی است. در همان نزدیکی، ویرانه ‌های کلیسای جامع Zvartnots، یکی دیگر از مکان‌ های میراث جهانی یونسکو قرار دارد. 

در سال‌های اخیر نام شهر اچمیادزین به ‌صورت رسمی دوباره به واغارشاپات تغییر کرده‌ است ولی بیشتر منابع و افراد همچنان نام اچمیادزین را به‌کار می‌ برند.

دریاچه سوان

دریاچه سوان که “مروارید ارمنستان” نامیده می شود، یکی از بزرگترین دریاچه های مرتفع جهان است. این جواهر لاجوردی که توسط کوه‌ های ناهموار احاطه شده است، خلوتگاهی آرام را برای دوستداران طبیعت فراهم می‌کند. سواحل آرام دریاچه، شبه جزیره ‌های زیبا و صومعه سواناوانک که در سواحل آن قرار گرفته است، منظره‌ای مسحورکننده ایجاد می‌کند که بازدیدکنندگان را به استراحت و غوطه‌ور شدن در محیطی آرام ترغیب می‌کند.

این دریاچه از نظر جغرافیایی در مرکز ارمنستان در ۶۰ کیلومتری شمال شرقی ایروان در استان گغارکونیک در ارتفاع ۱۹۰۰ متر از سطح دریا قرار گرفته‌ است. مساحت کل آبریز آن ۵۰۰۰ کیلومتر مربع است و از ۲۸ رودخانه و نهر تغذیه می‌شود. سوان از دو کلمه [sev] به معنی سیاه و [vank] به معنی صومعه گرفته شده ‌است.

مجموعه کاسکاد در ایروان

ایروان، پایتخت ارمنستان، یک مرکز پر جنب و جوش از فرهنگ و تاریخ است. مجتمع Cascade، یا هزار پله یک شگفتی معماری و یک جاذبه گردشگری است که باید از آن بازدید کرد. این پلکان تاریخی که با مجسمه‌ های مدرن و باغ‌ های سرسبز مزین شده است، منظره‌ ای پانوراما از شهر را ارائه می‌ دهد که آن را به مکان مورد علاقه مردم محلی و گردشگران تبدیل کرده است. این مجموعه همچنین دارای مرکز هنر کافسجیان است که نمایشگاه‌های هنر معاصر را به نمایش می‌گذارد.

صومعه تاتف و بالهای تاتف

صومعه Tatev یا تاتو که بر فراز صخره ای در استان سیونیک واقع شده است، یک شاهکار معماری و نمادی از معنویت ارمنی قرون وسطا است. این صومعه که توسط «بال‌های تاتف»، طولانی‌ ترین تله‌ کابین برگشت‌ پذیر در جهان قابل دسترسی است، مناظری خیره‌کننده از تنگه وروتان ارائه می‌کند. ترکیب صومعه باستانی، مناظر خیره کننده، و تله کابین هیجان انگیز، این تجربه را واقعا فراموش نشدنی می کند.

پارک ملی دیلیجان

علاقه مندان به طبیعت در پارک ملی دیلیجان، واحه ای سرسبز واقع در استان تاووش، آرامش خواهند یافت. این پارک که با نام “سوئیس ارمنستان” شناخته می شود، جنگل های سرسبز، دریاچه های شفاف و مسیرهای پر پیچ و خم را در بر می گیرد. بازدیدکنندگان می توانند اکوسیستم متنوع آن را کشف کنند، با گیاهان و جانوران کمیاب روبرو شوند و در آرامش طبیعت غوطه ور شوند.

صومعه نوراوانک

صومعه نوراوانک که در صخره های قرمز رنگ دره دره آماگو واقع شده است، گوهر واقعی معماری ارمنی است. این مجموعه منزوی که قدمت آن به قرن سیزدهم بازمی‌گردد، به ‌خاطر حکاکی ‌های سنگی زیبا و تزئینات پرآذین شهرت دارد. پس‌ زمینه خیره‌کننده صخره ‌های ناهموار و تنگه Amaghu در نزدیکی، به جذابیت این صومعه می‌افزاید و آن را به مقصدی مورد علاقه برای عکاسان و علاقه‌مندان به تاریخ تبدیل می‌کند.

خور ویراپ

خور ویراپ صومعه ای با اهمیت تاریخی و مذهبی است که در نزدیکی مرز ترکیه قرار دارد. این مکان معروف به مکانی است که سنت گریگوری روشنگر به مدت 13 سال در یک گودال زندانی بود. این صومعه مناظری پانوراما از کوه آرارات، آتشفشان خفته باشکوه که جایگاه ویژه ای در فرهنگ عامه و هویت ملی ارمنی دارد، ارائه می دهد. این صومعه توسط مراتع سبز و باغ ‌های انگور احاطه شده‌ است که بر زیبایی آن می افزاید.

معبد گارنی 

معبد گارنی، یک معبد بت پرستی به سبک هلنیستی است. این معبد که در محیطی زیبا در پس زمینه دره رودخانه آزات واقع شده است، ستون ها و طاق های چشمگیری را به نمایش می گذارد. 

به گمان کارشناسان این معبد توسط پادشاه تیرداد در سده اول به عنوان یک معبد برای میهر ساخته شده ‌است. در اوایل سده چهارم پس از گرویدن ارمنیان به مسیحیت این معبد به خانه تابستانی خسروی دخت، خواهر تیرداد سوم تبدیل شد. در سال ۱۶۷۹ میلادی در اثر زلزله این معبد فرو ریخت و در سال 1970 بازسازی شد. این معبد اکنون یکی از جاذبه ‌های توریستی مهم این کشور است.

خاچکارهای نوراتوس

نوراتوس، روستایی در سواحل دریاچه سوان، یکی از بزرگترین مجموعه های خاچکارها (سنگ های صلیب) در ارمنستان را در خود جای داده است. این صلیب های سنگی حکاکی شده پیچیده، که قدمت آن به قرن ها پیش می رسد، به عنوان یاد بودها و نماد های مذهبی منحصر به فرد شناخته می شوند. قدم زدن در گورستان نوراتوس خاچکار، نگاهی اجمالی به میراث غنی هنری و سنت های معنوی این کشور دارد.

زوراتس کارر (کراهونج)

زوراتس کارر که اغلب به عنوان “استون هنج ارمنی” شناخته می شود، یک مکان باستانی باستانی در استان سیونیک است. این مکان اسرارآمیز که قدمت آن به عصر برنز باز می‌گردد، دارای سنگ‌ های ایستاده متعددی است که به صورت دایره ‌ای چیده شده‌اند. 

مجموعه «زوراتس کارر» در هزاره ششم (پیش از میلاد) بنا شده و بعنوان رصدخانه اخترشناسی مورد استفاده قرار می گرفته ‌است. در این بنا شکاف ‌هایی ایجاد شده ‌است که دقیقاً با ترتیب قرارگیری ستارگان آسمان در آن دوران مطابقت دارد.

بازار ورنیساژ در ایروان

برای چشیدن طعم هنرها، صنایع دستی و سوغاتی های ارمنی، بازدید از بازار ورنیساژ در ایروان ضروری است. این بازار پرجنب‌ و جوش در فضای باز ن از صنایع دستی محلی، آثار هنری سنتی، فرش، جواهرات، و عتیقه‌ را در بر می گیرد. این مکان ایده آلی برای غوطه ور شدن در فرهنگ محلی، تعامل با صنعتگران، و یافتن یادگاری های منحصر به فرد برای بزرگداشت سفر به این کشور زیبا است.

اینها تنها چند مورد برجسته در میان بسیاری از جاذبه های گردشگری قابل توجهی است که ارمنستان ارائه می دهد. هر مقصد جنبه متفاوتی از تاریخ، زیبایی‌ های طبیعی و میراث فرهنگی کشور را ارائه می‌کند و تضمین می‌کند که بازدیدکنندگان می‌توانند کاوش غنی و متنوع در این کشور داشته باشند.

بهترین زمان بازدید

ارمنستان فصل های متفاوتی را ارائه می دهد که هر کدام جذابیت منحصر به فرد خود را دارند. بهترین زمان برای بازدید بستگی به ترجیحات شخصی و تجربیاتی دارد که به دنبال آن هستید. در اینجا چند توصیه برای بهترین زمان های سال برای سفر به ارمنستان آورده شده است:

بهار (آوریل تا ژوئن):

بهار زمانی لذت بخش برای بازدید از کشور ارمنستان است زیرا طبیعت زنده می شود. حومه شهر با شکوفه های رنگارنگ آراسته شده و هوا معتدل و مطبوع است. زمان ایده‌آلی برای فعالیت‌های بیرون از خانه، مانند پیاده ‌روی، کاوش در پارک ‌های ملی و بازدید از صومعه‌ های باستانی است. پایتخت، ایروان، میزبان رویدادها و جشنواره های فرهنگی مختلف در این فصل است که فضایی شاد را به وجود می آورد.

تابستان (ژوئن تا آگوست):

تابستان در ارمنستان گرم و آفتابی است و ساعات روز طولانی تری دارد. این فصل اوج گردشگری است، زیرا مسافران برای لذت بردن از آب و هوای دلپذیر و شرکت در ماجراجویی در فضای باز هجوم می آورند. دریاچه سوان به یک مقصد محبوب برای شنا، قایق سواری و آفتاب گرفتن تبدیل می شود. جشنواره ها، کنسرت ها و رویداد های فضای باز فراوان هستند که فرصتی برای غوطه ور شدن در فرهنگ ارمنی فراهم می کنند.

پاییز (سپتامبر تا نوامبر):

پاییز فصلی زیبا است که با شاخ و برگ های رنگارنگ و دمای ملایم تر مشخص می شود. مناظر به ملیله ای خیره کننده از قرمز، نارنجی و طلایی تبدیل می شوند. این یک زمان عالی برای دوستداران طبیعت و عکاسان است، زیرا مناظر کشور بسیار خیره کننده است. جشنواره های برداشت محصول در مناطق روستایی برگزار می شود و فرصتی را برای چشیدن محصولات تازه محلی و غوطه ور شدن در جشن های سنتی ارائه می دهد.

زمستان (از دسامبر تا فوریه):

زمستان در این کشور مناظر پوشیده از برف و محیطی جادویی را به ارمغان می آورد. پیست های اسکی این کشور مانند تساغکادزور و جرموک علاقه مندان به ورزش های زمستانی را به خود جذب می کنند. ایروان با تزئینات جشن آراسته شده است و جشن های کریسمس و سال نو در شهر فضایی پر جنب و جوش ایجاد می کند. این فصل زمان ایده آلی برای بازدید از مکان ها و موزه های تاریخی است، زیرا شلوغی کمتری دارند.

مهم است که توجه داشته باشید که آب و هوا می تواند کاملاً متغیر باشد، به خصوص در مناطق کوهستانی، بنابراین توصیه می شود پیش بینی آب و هوا را بررسی کنید و بسته بندی های متناسب با آن را انجام دهید. صرف نظر از فصل، کشور ارمنستان تجربیات منحصر به‌ فرد و غنای فرهنگی را در تمام طول سال برای شما به ارمغان می آورد و تضمین می‌کند که همیشه چیزهای جذابی برای کشف وجود دارد.

اگر تجربه سفر به این کشور زیبا را دارید لطفاً خاطرات و عکس های خود را با ما در بخش سفرنامه به اشتراک بگذارید. ما در سایت بنیامین مارکو مشتاقانه در انتظار خواندن سفرنامه های شما هستیم.