قاره آسیا کشور کامبوج

امتیاز این مطلب : 4.5

کشور کامبوج در جنوب شرقی آسیا قرار دارد و از غرب و شمال غربی با تایلند، از شمال شرقی با لائوس، از شرق و جنوب شرقی با ویتنام و از جنوب غربی با خلیج تایلند همسایه است.

نام باستانی کشور کامبوج، “کمبوجیا یا کمبوجیه” بوده است، که وابسته به لفظ افسانه‌ ای کمبو است؛ این لفظ باستانی در کتیبه‌ ها و متون کهن کامبوج وجود دارد. در داستان های فلکوریک کامبوجی، به ویژه در افسانه کمبو آمده است، که پادشاهی از هند به این سرزمین آمد، و نام خود را به این کشور گذاشت. این پادشاه هیچ شخصی غیر از کمبوجیه هخامنشی نمی تواند باشد، و هند نیز در آن زمان یکی از استان های امپراتوری هخامنشی بوده است.

تاریخ کامبوج به پادشاهی فونان برمی گردد که از قرن اول تا ششم پس از میلاد حکومت می کرد. جایاوارمان دوم در سال ۸۰۲ میلادی خود را پادشاه منطقه اعلام کرد و با بنیاد امپراتوری خمر، این امپراتوری توانست ۶۰۰ سال دوام آورده و با تسخیر بیشتر جنوب شرق آسیا به قدرت و ثروت زیادی دست پیدا کند. این پادشاهی که تحت تأثیر زیاد فرهنگی هندی قرار داشت پرستشگاه‌های عظیمی چون آنگکور وات را بنا نهاد و هندوئیسم و سپس بودیسم را به بیشتر جنوب خاوری آسیا گسترش داد. پس از سقوط آنگکور به دست آیوتهایا که در سده پانزدهم رخ داد، کامبوج با پادشاهان محلی اداره می‌شد تا این‌که فرانسه این کشور را در میانه‌های سده نوزدهم مستعمره خود کرد.

کامبوج از سال ۱۸۶۳ تا ۱۹۵۳ سرزمین تحت‌الحمایه فرانسه تلقی می‌شد و در سال ۱۹۴۱ به اشغال ژاپن درآمد و در همین سال نیز بود که شاهزاده نوردوم سیهانوک به مقام سلطنت رسید. اشغال توسط ژاپن در سال ۱۹۴۵ پایان یافت و کامبوج توانست پس از ۱۰۰ سال استعمار فرانسویان به رهبری پادشاه در سال ۱۹۵۳ استقلال کامل خود را کسب کند اما سیهانوک در سال ۱۹۵۵ سلطنت را به پدر خود واگذار کرد تا بتواند در فعالیت‌های سیاسی شرکت داشته باشد.

جنگ های داخلی

اما تاریخ تیره و تار کامبوجی ها از این زمان آغاز شد. جنگ ویتنام و جنگ های داخلی، نسل کشی و قحطی باعث شده کشور کامبوج دهه ها درگیر فلاکت شود.

این کشور بعد از تاریخ خونبار خود در سال های اخیر سعی کرده با جذب گردشگران اقتصاد ضعیف خود را سر و سامان دهد.

مشهورترین بنای تاریخی این کشور مجموعه معبد آنگکور وات است که امروزه به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری مهم باقی مانده است.

فرهنگ کامبوج

فرهنگ کامبوج به شدت تحت تأثیر بودیسم است که مذهب غالب در این کشور است. فرهنگ سنتی خمر نیز نقش مهمی در شکل گیری هویت کامبوجی ایفا کرده است. این کشور محل زندگی بسیاری از اقوام از جمله خمرها، چم ها و چینی ها است.

فرهنگ کامبوج به خاطر رقص و موسیقی اش که اغلب مضامینی از اساطیر هندو و امپراتوری خمر دارد، مشهور است. هنرها و صنایع دستی سنتی مانند ابریشم بافی و سنگ تراشی نیز بخش مهمی از میراث فرهنگی این کشور است. غذاهای کامبوج به‌ خاطر طعم های جسورانه‌اش در شرق آسیا بسیار پرطرفدار است. آموک، کاری ماهی بخارپز، و بای ساچ کروک، یک غذای صبحانه از گوشت خوک کبابی و برنج از معروفترین غذاهای این کشور به شمار می آیند.

کامبوج علیرغم تاریخ خونبار و تراژیک خود دارای میراث فرهنگی غنی و زیبایی های طبیعی فراوانی است که آن را به مقصدی جذاب برای گردشگران تبدیل کرده است. بازدیدکنندگان در این کشور می توانند معابد باستانی را کشف کنند، در سواحل بکر استراحت کنند و در مورد تاریخ و فرهنگ پیچیده این کشور بیاموزند.

جغرافیا

کشور کامبوج در جنوب شرقی آسیا واقع شده است و مساحت آن تقریباً 181035 کیلومتر مربع است. رودخانه مکونگ که یک آبراه مهم در منطقه است، از این کشور می گذرد. کامبوج به ۲۴ استان (khaet) و یک منطقه شهری (krong) تقسیم شده است. از سوی جنوب، کامبوج در کرانه خلیج تایلند دارای یک خط ساحلی حدود ۴۴۱ کیلومتری است. به‌جز در جنوب شرقی، همه مرزهای کامبوج را مناطق کوهستانی کم‌ارتفاع تشکیل می‌دهند. در میانه این مرزها دشت بزرگی قرار دارد که قلب سرزمین کامبوج را تشکیل می‌دهد. این دشت که سیل‌های پرشمار در طول تاریخ خاک آن را بسیار حاصلخیز کرده‌اند متراکم‌ترین بخش کامبوج از نظر جمعیت است و برنج‌کاری اصلی‌ترین فعالیت کشاورزی در آن را تشکیل می‌دهد.

کامبوج دارای آب و هوای استوایی است، با فصل بارانی از ماه می تا اکتبر و فصل خشک از نوامبر تا آوریل. این کشور می تواند بسیار گرم و مرطوب باشد، به خصوص در ماه های تابستان.

اقتصاد

اقتصاد کامبوج عمدتاً مبتنی بر کشاورزی است و برنج مهمترین محصول آن است. این کشور همچنین به دلیل صنعت نساجی و پوشاک خود شناخته شده است که سهم عمده ای در اقتصاد آن دارد. گردشگری یکی دیگر از صنایع مهم در کامبوج است. سالانه میلیون ها بازدید کننده برای دیدن معابد و سواحل این کشور راهی کامبوج می شوند.

جاذبه های گردشگری کامبوج

همانطور که عنوان شد گردشگری بخش مهمی از اقتصاد کامبوج را تشکیل می دهد. این کشور جاذبه های تاریخی و طبیعی فراوانی دارد که آن را به مقصدی عالی برای عاشقان سفر و افراد ماجراجو تبدیل کرده است.

انگکور وات

مجموعه معبد آنگکور وات یکی از معروف ترین جاذبه های گردشگری کامبوج است و بزرگترین بنای مذهبی در جهان است. این مجموعه که در زمان امپراتوری خمر ساخته شده است، نمونه ای خیره کننده از معماری و هنر باستانی خمر است. بازدیدکنندگان می‌توانند معابد، گذرگاه‌ها و گالری‌های بسیاری را که این مجموعه را تشکیل می‌دهند کشف کنند و از کنده‌کاری ها و مجسمه های پیچیده‌ای که سازه ها را تزئین می‌کنند شگفت زده شوند.

پنوم پن

پایتخت پنوم پن یک کلان شهر شلوغ است که مکان های تاریخی و فرهنگی مهمی را در خود جای داده است. بازدیدکنندگان می توانند کاخ سلطنتی را که محل زندگی پادشاه کنونی کامبوج است و همچنین بتکده نقره ای که معبدی خیره کننده از نقره و طلا است را در این شهر ببینند. موزه ملی کامبوج نیز در پنوم پن واقع شده است و مجموعه بزرگی از هنر خمر و مصنوعات را در خود جای داده است.

سواحل

کامبوج سواحل زیبای زیادی دارد که برای استراحت و آفتاب گرفتن مناسب هستند. سیهانوکویل، به طور خاص، یک مقصد ساحلی محبوب است که به خاطر آب های شفاف و سواحل شنی سفیدش شناخته شده است. بازدیدکنندگان می توانند در این ساحل از ورزش های آبی لذت ببرند، در تورهای قایق سواری شرکت کنند یا به سادگی در ساحل استراحت کنند و از مناظر لذت ببرند.

دریاچه Tonle Sap

دریاچه Tonle Sap بزرگترین دریاچه آب شیرین در جنوب شرقی آسیا است و یک سایت مهم زیست محیطی است که گونه های منحصر به فرد گیاهان و حیوانات را در خود جای داده است.

غذا

غذاهای کامبوجیایی به خاطر طعم های جسورانه و مواد تازه اش معروف است و یکی از نکات برجسته بازدید از این کشور است. برخی از غذاهای محبوب عبارتند از: آموک، که نوعی ماهی بخار پز است، و لوک لاک، که گوشت گاو، پیاز و فلفل سرخ شده است. بازدیدکنندگان همچنین می توانند غذاهای دریایی تازه، میوه های استوایی و بسیاری غذاهای محلی جالب را در این کشور امتحان کنند.

باتامبانگ

باتامبانگ شهری در شمال غربی کامبوج است که به دلیل معماری استعماری، معابد بودایی و هنرهای سنتی کامبوج شناخته شده است. معابد و بتکده های زیادی را در این منطقه وجود دارد. همچنین گالری ها و تئاترهای محلی از دیگر جاذبه های گردشگری باتامبانگ است.

کامپوت

کامپوت شهر کوچکی در جنوب کشور کامبوج است که به خاطر مناظر دیدنی، مزارع فلفل و معماری استعماری فرانسه معروف است. بازدیدکنندگان می‌توانند با قایق در رودخانه‌ها و کانال‌های این شهر سفر کنند، در تپه ها پیاده‌ روی یا دوچرخه سواری کنند، یا به سادگی در یکی از کافه ها و رستوران های متعدد استراحت کنند.

Kep

Kep یک شهر ساحلی در جنوب کامبوج است که به خاطر غذاهای دریایی تازه، سواحل زیبا و فضای آرامش بخش معروف است. شنا، غواصی ی در آب های شفاف و بازدید از پارک ملی از جاذبه های گردشگری این شهر است.

Preah Vihear

Preah Vihear یک مجموعه معبد است که در مرز بین کامبوج و تایلند قرار دارد و یکی از میراث جهانی یونسکو است. این مجموعه بر روی صخره ای مشرف به جنگل های اطراف قرار دارد و یکی از زیباترین نمونه های معماری خمر به شمار می رود که به خوبی حفظ شده است.

موندولکیری

موندولکیری استانی در شرق کامبوج است که به خاطر جنگل های سرسبز، آبشارها و حیات وحش شهرت دارد. بازدیدکنندگان می‌توانند در تپه ‌های این بخش پیاده‌ روی کنند، از دهکده های اقلیت های قومی محلی دیدن کنند، یا فیل سواری در جنگل انجام دهند.

اینها تنها چند نمونه از بسیاری از مقاصد گردشگری دیگر در کامبوج هستند. چه به تاریخ، طبیعت یا فرهنگ و یا غذاهای محلی علاقه مند باشید، در این کشور زیبا چیزی برای همه وجود دارد که از آن لذت ببرند.

کامبوج کشوری زیبا با میراث فرهنگی غنی و طبیعتی شگفت انگیز است که ارزش بازدید کردن را دارد.