قاره اروپا کشور کوزوو

کشور کوزوو در مرکز شبه ‌جزیره بالکان در اروپای جنوب شرقی واقع شده است. این کشور علیرغم استقلال همچنان درگیر مناقشات فراوانی است زیرا صربستان آن را بخشی از خاک خود می‌داند و روسیه و چین دو عضو دائم شورای امنیت استقلال این کشور را به رسمیت نمی شناسند. به همین دلیل نیز این کشور نتوانسته است عضو سازمان ملل شود.

با این حال این کشور کوچک بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول است. جمعیت این کشور در حدود 2 میلیون نفر است. بزرگ ‌ترین شهر و پایتخت این کشور، شهر پریشتینا است. پریزرن، اوروشواس، میترویتسا، جاکوویسا و پچ دیگر شهرهای مهم این کشور هستند. 

واحد پول این کشور یورو است. از مهم‌ترین صادرات آن می ‌توان به انواع فلزات، تولیدات چرمی و ماشین‌ آلات اشاره کرد. بیشتر مردم این کشور مسلمان و آلبانیایی تبار هستند.

تاریخ

کشور کوزوو تاریخ پیچیده و پرفراز و نشیبی دارد. این منطقه برای هزاران سال محل سکونت اقوام مختلف بوده و اتفاقات تاریخی فراوانی در این منطقه به وقوع پیوسته است. این بخش مروری بر وقایع کلیدی که تاریخ این کشور را شکل داده اند ارائه می دهد.

تاریخ باستان

منطقه ای که اکنون کوزوو است از دوران ماقبل تاریخ مسکونی بوده است. یافته های باستان شناسی نشان می دهد که این منطقه محل زندگی قبیله ایلیاتی دردانی بوده است که یکی از مهم ترین قبایل پیش از روم در بالکان بوده اند. در قرن چهارم قبل از میلاد، این منطقه توسط امپراتوری مقدونی تحت رهبری اسکندر مقدونی فتح شد. پس از مرگ اسکندر، این منطقه توسط پادشاهی های هلنیستی مختلف، از جمله امپراتوری سلوکی و پادشاهی بطلمیوسی اداره می شد.

حکومت روم و بیزانس

در سال 168 قبل از میلاد، امپراتوری روم این منطقه را فتح کرد و آن را در استان ایلیریکوم ادغام کرد. رومی ها چندین شهر در این منطقه ساختند، از جمله اولپیانا، که به یک مرکز مهم اداری و اقتصادی تبدیل شد. مسیحیت در قرن چهارم پس از میلاد به این منطقه معرفی شد و این منطقه در قرن ششم پس از میلاد بخشی از امپراتوری بیزانس شد.

دوره قرون وسطا

در قرن هفتم پس از میلاد، قبایل اسلاو شروع به مهاجرت به بالکان کردند و در منطقه ای که اکنون کوزوو نام دارد، ساکن شدند. در قرن دوازدهم، پادشاهی صربستان ظهور کرد و قلمرو خود را به کوزوو گسترش داد. کلیسای ارتدکس صربستان مقر خود را در این منطقه ایجاد کرد و صومعه ها و کلیساهای زیادی از جمله صومعه معروف گراچانیکا ساخته شد.

حکومت عثمانی

در سال 1389 میلادی نبرد کوزوو بین امپراتوری عثمانی و پادشاهی صربستان رخ داد. عثمانی ها پیروز شدند و این منطقه بخشی از امپراتوری عثمانی شد. در زمان حکومت عثمانی، این منطقه به بخش‌های اداری به نام سانجاک تقسیم می‌شد که شهر پریزرن به عنوان پایتخت سانجاک کوزوو بود. عثمانی ها اسلام را به منطقه آوردند و مساجد زیادی از جمله مسجد معروف در پریشتینا ساخته شد.

قرن بیستم

در سال 1912، امپراتوری عثمانی کنترل کوزوو را به صربستان داد، و این منطقه در سال 1918 به بخشی از پادشاهی صرب‌ ها، کروات‌ ها و اسلوونیایی ‌ها (که بعداً به یوگسلاوی تغییر نام داد) تبدیل شد. در طول جنگ جهانی دوم، کوزوو توسط آلمان نازی اشغال شد و بعداً توسط متفقین آزاد شد. پارتیزان های یوگسلاوی پس از جنگ، کوزوو به استانی خودمختار در داخل یوگسلاوی تبدیل شد و از یک دوره رشد اقتصادی و فرهنگی برخوردار شد.

در دهه 1980، تنش ها بین اکثریت آلبانیایی در کوزوو و دولت صربستان تشدید شد و آلبانیایی ها خواستار خودمختاری و حقوق بیشتر شدند. در سال 1989، اسلوبودان میلوشویچ، رهبر صربستان، خودمختاری کوزوو را لغو کرد و حکومت مستقیم بلگراد را تحمیل کرد. این اقدام اعتراض و مقاومت مردم آلبانی را برانگیخت و به دوره ای از خشونت و ناآرامی منجر شد.

قرن 21 

در سال 1999، ناتو در واکنش به سرکوب مردم آلبانیایی در کوزوو توسط دولت صربستان، عملیات بمباران یوگسلاوی را آغاز کرد. بمباران پس از 78 روز پایان یافت و کوزوو تحت مدیریت سازمان ملل متحد درآمد. در سال 2008، کوزوو استقلال خود را از صربستان اعلام کرد که توسط ایالات متحده و اکثر کشورهای اتحادیه اروپا به رسمیت شناخته شد، اما صربستان یا متحدانش آن را به رسمیت نشناختند.

امروزه کوزوو یک کشور جوان و در حال توسعه با جمعیتی در حدود 2 میلیون نفر است. این کشور با چالش‌ های مرتبط با توسعه اقتصادی، ثبات سیاسی و تنش‌های قومی مواجه است، اما در زمینه‌ هایی مانند توسعه زیرساخت‌ ها و جذب سرمایه‌گذاری خارجی پیشرفت کرده است. این کشور همچنین دارای میراث فرهنگی غنی، از جمله مکان ‌های تاریخی فراوان و همچنین صحنه‌های هنری و موسیقی پر رونق است.

جغرافیا و آب و هوا

کوزوو کشوری محصور در خشکی است که در جنوب شرقی اروپا و در شبه جزیره بالکان واقع شده است. این کشور از شمال و شرق با صربستان، از جنوب با مقدونیه شمالی، از غرب با آلبانی و از شمال غربی با مونته نگرو همسایه است. مساحت این کشور 10887 کیلومتر مربع است و تقریباً به اندازه جامائیکا یا ایالت کنتیکت ایالات متحده است.

جغرافیای کوزوو با چشم انداز متنوعی از کوه ها، دره ها، رودخانه ها و دشت ها مشخص می شود. بلندترین قله کوه جیراویکا است که 2656 متر ارتفاع دارد و در رشته کوه Prokletije در بخش غربی کشور قرار دارد. از دیگر رشته کوه های قابل توجه در کوزوو می توان به کوه های شار، کوپائونیک و پروکلتیه اشاره کرد.

رودهای مهم این کشور عبارتند از: درین سفید، موراوای جنوبی، ایبار و سیتنیکا. درین سفید طولانی ترین رودخانه کوزوو است و به آلبانی می ریزد، در حالی که موراوای جنوبی بزرگترین رودخانه است و به صربستان می ریزد.

آب و هوا

این کشور دارای آب و هوای قاره ای با زمستان های سرد و تابستان های گرم است. آب و هوا متاثر از موقعیت آن در بالکان و دریای مدیترانه است که توده های هوای خنک از شمال و توده های هوای گرم از جنوب می آیند. میانگین دما در ژانویه حدود منفی 3 درجه سانتیگراد است، در حالی که متوسط دما در ماه جولای حدود 22 درجه سانتیگراد است. میانگین بارندگی سالانه حدود 700 میلی متر است که بیشترین میزان بارندگی در بهار و کمترین آن در تابستان رخ می دهد.

مناطق کوهستانی کوزوو به دلیل ارتفاع زیاد آب و هوای سردتری نسبت به مناطق پست دارد. به عنوان مثال، کوه ‌های شار به دلیل بارش ‌های سنگین برف معروف هستند و مقصدی محبوب برای علاقه ‌مندان به ورزش‌ های زمستانی محسوب می شوند. دشت ‌ها و دره‌ های نواحی مرکزی و جنوبی کشور دارای آب و هوای معتدل ‌تر، با دمای بیشتر و بارندگی کمتر است.

به طور کلی، جغرافیا و آب و هوای کوزوو متنوع و منحصر به فرد است، با ترکیبی از کوه ‌ها، رودخانه ‌ها، دشت ‌ها و دره ‌ها که مناظر و اقلیم ‌های کوچک متنوعی را فراهم می‌کنند.

فرهنگ

کوزوو کشوری با فرهنگ غنی و متنوع است که بر اساس تاریخ، جغرافیا و تنوع قومی و مذهبی مردم آن شکل گرفته است. فرهنگ این کشور منعکس کننده ترکیبی از سنت های مختلف، از جمله سنت های آلبانیایی، صربستانی و سایر جوامع قومی است که این کشور را خانه می نامند.

زبان

زبان های رسمی این کشور آلبانیایی و صربی هستند که نشان دهنده تنوع قومی و زبانی این کشور است. زبان آلبانیایی رایج ترین زبان است که بیش از 90 درصد مردم از آن به عنوان زبان اول خود استفاده می کنند. صربی توسط اقلیتی از مردم، عمدتاً در شمال کشور صحبت می شود.

دین

اکثریت جمعیت کوزوو مسلمان هستند و اقلیت قابل توجهی از مسیحیان ارتدوکس هستند. ادیان دیگر از جمله کاتولیک و پروتستان نیز در این کشور پیروانی دارد. دین نقش مهمی در زندگی فرهنگی این کشور ایفا می‌کند و اعیاد و سنت ‌های مذهبی توسط افراد با مذاهب مختلف رعایت می‌شود.

هنر و موسیقی

این کشور دارای صحنه هنری پررونق، با سنت غنی موسیقی محلی، رقص، و هنرهای تجسمی است. موسیقی محلی سنتی با استفاده از سازهای سنتی مانند جفتلی، لاهوتا و شارکی نواخته می شود و عناصری از سنت های قومی و منطقه ای مختلف را در خود جای داده است.

بیان هنری در کوزوو همچنین نشان دهنده تاریخ و مبارزات سیاسی این کشور است. گرافیتی و هنر خیابانی اشکال رایج بیان هنری در مناطق شهری هستند که اغلب پیام‌ های سیاسی و اجتماعی دارند. گالری‌ ها و موزه ‌های هنر معاصر آثار هنرمندان این کشور، از جمله هنرمندانی که در نقاشی، مجسمه‌سازی، و ترکیبی کار می‌کنند را به نمایش می‌گذارند.

غذا

غذاهای این کشور متاثر از ترکیبی از سنت های مختلف از جمله آلبانیایی، صربی، ترکی و مدیترانه ای است. غذاهای سنتی شامل گوشت کبابی، خورش و کاسرول و همچنین انواع لبنیات از جمله پنیر و ماست است. بورک، یک شیرینی خوش طعم پر از گوشت، پنیر یا سبزیجات، یک غذای خیابانی محبوب در این کشور است.

مهمان نوازی یکی از جنبه های مهم فرهنگ کوزوو است و مهمانان اغلب با غذا و نوشیدنی فراوان پذیرایی می شوند. قهوه جزء اصلی مهمان نوازی کوزوویی ها است. این قهوه اغلب به سبک ترکی سرو می شود.

جشنواره ها و تعطیلات

این کشور مجموعه ای از جشنواره ها و تعطیلات را در طول سال جشن می گیرد که منعکس کننده سنت های فرهنگی و مذهبی متنوع این کشور است. برخی از مهم ترین جشنواره ها و تعطیلات عبارتند از:

• عید فطر و عید قربان: اعیاد مسلمانان در پایان ماه مبارک رمضان و در مراسم حج برگزار می شود.
• کریسمس: توسط جامعه مسیحی ارتدکس در 7 ژانویه جشن گرفته می شود.
• پروز استقلال: در 17 فوریه، به مناسبت اعلام استقلال این کشور از صربستان در سال 2008 جشن گرفته می شود.
• نوروز: یک جشن ایرانی که به نشانه شروع بهار در 21 مارس جشن گرفته می شود.
• روز پرچم آلبانی: در 28 نوامبر جشن گرفته می شود، روزی که در سال 1912 برای اولین بار پرچم آلبانی در شهر ویلو، آلبانی برافراشته شد.

به طور کلی فرهنگ کوزوو پر جنب و جوش و متنوع است و منعکس کننده تاریخ، جغرافیا و تنوع قومی و مذهبی این کشور است. هنرها، موسیقی، آشپزی و جشنواره های کوزوو، دریچه ای به میراث فرهنگی غنی این کشور و خلاقیت و انعطاف پذیری مردم آن فراهم می کند.

جاذبه های گردشگری کشور کوزوو

کوزوو ممکن است کشور کوچکی باشد، اما پر از تاریخ، فرهنگ و زیبایی طبیعی غنی است. از مکان ‌های باستانی گرفته تا مناظر کوهستانی خیره‌کننده، این کشور طیف وسیعی از جاذبه‌های گردشگری را ارائه می‌کند که مطمئناً برای مسافران مختلف جذاب است.

پاتریارسالاری پچ: 

پاتریارسالاری پچ در شهر پچ در غرب کوزوو قرار دارد. این کلیسا در قرن سیزدهم توسط کلیسای ارتدوکس صرب ساخته شد و تا قرن هجدهم به عنوان مقر اصلی کلیسا بود. این مجموعه شامل چهار کلیسا است: کلیسای رسولان مقدس، کلیسای سنت دمتریوس، کلیسای سنت نیکلاس و کلیسای مادر مقدس. نقاشی های دیواری در کلیساها از مهمترین نمونه های هنر صربستان در قرون وسطا به شمار می روند و صحنه هایی از کتاب مقدس و زندگی قدیسین را به تصویر می کشند.

روگووا

روگووا دره در رشته کوه پروکلتیجه و در نزدیکی شهر پچ قرار دارد. عمق این دره در برخی نقاط بیش از 1000 متر است و با صخره های بلند، رودخانه های شفاف و جنگل های انبوه پوشیده شده است. این دره یک مقصد محبوب برای پیاده روی، صخره نوردی و کمپینگ است و مسیرهای مختلفی را برای همه سطوح کوهنوردان ارائه می دهد. این دره به ویژه در ماه های تابستان محبوب است، زمانی که بازدیدکنندگان می توانند در آب های گوارای رودخانه روگووا خنک شوند.

برج گازیمستان

برج گازیمستان در نزدیکی شهر پریشتینا قرار دارد و یادبود نبرد کوزوو است. این برج در اوایل قرن بیستم ساخته شد و شبیه به یک قلعه باستانی صربستانی طراحی شده است. این بنا نماد مهم میراث فرهنگی صربستان است و هر ساله هزاران گردشگر از آن بازدید می کنند.

صومعه Gračanica

صومعه Gračanica در شهر Gračanica در نزدیکی پریشتینا قرار دارد. این بنا در قرن چهاردهم توسط کلیسای ارتدوکس صرب ساخته شد و یکی از بهترین نمونه های حفظ شده از معماری قرون وسطایی صربستان است. این صومعه به خاطر نقاشی های دیواری زیبایش که صحنه هایی از کتاب مقدس و زندگی قدیسین را به تصویر می کشد، مشهور است. این صومعه همچنین یک میراث جهانی یونسکو است و گردشگران از سراسر جهان از آن بازدید می کنند.

آبشارهای میروشا

آبشارهای میروشا در دره میروشا در مرکز کوزوو قرار دارند. این منطقه یک مقصد محبوب برای کوهنوردان و دوستداران طبیعت است و طیف وسیعی از مسیرها را برای همه سطوح کوهنورد ارائه می دهد. آبشارها به ویژه در فصل بهار که ذوب برف و باران مجموعه ای از آبشارها و استخرهای آبشاری را ایجاد می کند بسیار چشمگیر هستند.

پیست اسکی Brezovica

پیست اسکی Brezovica در کوه های شار و در نزدیکی شهر Štrpce قرار دارد. این استراحتگاه طیف وسیعی از پیست ها را برای اسکی بازان و اسنوبورد سواران در تمام سطوح و همچنین تعدادی رستوران و کافه ارائه می دهد. این استراحتگاه به ویژه در بین مردم محلی محبوب است و به خاطر فضای دوستانه و قیمت های مقرون به صرفه اش شناخته شده است.

غار گادیمه

غار گادیمه که به غار مرمر نیز معروف است، در نزدیکی شهر پریزرن در جنوب شرقی این کشور قرار دارد. این غار شبکه ای از اتاقک ها و جویبارهای زیرزمینی است و دارای استالاکتیت ها و استالاگمیت های خیره کننده ای است. بازدیدکنندگان می توانند با پای پیاده غار را کاوش کنند و تورهایی با راهنما بگیرند و با تاریخ و شگفتی های این غار آشنا شوند.

به طور کلی، کوزوو مجموعه ای از جاذبه های گردشگری را ارائه می دهد که مطمئناً برای مسافران مختلف جذاب است. تاریخ غنی، فرهنگ و زیبایی طبیعی این کشور آن را به مقصدی منحصر به فرد و جذاب تبدیل کرده است.

بهترین زمان بازدید

این کشور دارای آب و هوای قاره ای با تابستان های گرم و زمستان های سرد است، بنابراین بهترین زمان برای بازدید بستگی به علایق و ترجیحات شما دارد. در اینجا برخی از بهترین زمان های سال برای سفر به کوزوو آورده شده است:

بهار (از آوریل تا مه): 

بهار زمان زیبایی برای بازدید از این کشور است، زیرا مناطق روستایی غرق در شکوفه است و هوا شروع به گرم شدن می کند. دمای هوا ملایم است و میانگین حداکثر دما در آوریل 18 درجه سانتیگراد (64 درجه فارنهایت) و در ماه مه 23 درجه سانتیگراد (73 درجه فارنهایت) است. این زمان عالی برای کشف زیبایی های طبیعی، از جمله پارک ها، جنگل ها و آبشارهای آن است.

تابستان (ژوئن تا آگوست): 

تابستان اوج فصل توریستی در این کشور است، زیرا هوا گرم و آفتابی است و میانگین دمای آن در روز در ژوئیه و آگوست حدود 28 درجه سانتیگراد (82 درجه فارنهایت) است. این فصل یک زمان محبوب برای فعالیت‌ های خارج از منزل، مانند پیاده ‌روی، کمپینگ، شنا و همچنین برای جشنواره‌ ها و رویدادهای فرهنگی است.

پاییز (سپتامبر تا نوامبر): 

پاییز زمان بسیار خوبی برای بازدید از کوزوو است، زیرا دمای هوا ملایم است و ازدحام جمعیت کم شده است. حومه شهر به خصوص در پاییز با رنگ های زنده و هوای صاف و شفاف زیبا است. این فصل زمان خوبی برای پیاده روی، گشت و گذار و کاوش در میراث فرهنگی است.

زمستان (دسامبر تا مارس): 

زمستان در این کشور ممکن است سرد و برفی باشد، با میانگین حداکثر دمای روز در حدود 3 درجه سانتیگراد (37 درجه فارنهایت) در ژانویه. این فصل زمان بسیار خوبی برای علاقه مندان به ورزش های زمستانی است، زیرا کوزوو دارای چندین پیست اسکی است که طیف وسیعی از شیب ها را برای تمام سطوح مهارت ارائه می دهد. زمستان همچنین زمان خوبی برای گشت و گذار در شهرها است، زیرا فصل تعطیلات بازارها و جشن‌های سال نو را به همراه دارد.

به طور کلی، بهترین زمان برای بازدید از این کشور به علایق و ترجیحات شما بستگی دارد. چه از فعالیت‌ های خارج از منزل، رویدادهای فرهنگی یا ورزش ‌های زمستانی لذت ببرید، در طول سال در کوزوو کارهایی برای دیدن و انجام دادن وجود دارد. 

اگر تجربه سفر به این کشور زیبا را دارید لطفاً خاطرات و عکس های خود را با ما در بخش سفرنامه به اشتراک بگذارید. ما در سایت بنیامین مارکو مشتاقانه در انتظار خواندن سفرنامه های شما هستیم.